پیکو بولیوار
| پیکو بولیوار | |
|---|---|
 نمایی از قلهٔ بولیوار | |
 | |
| مرتفع‌ترین نقطه | |
| ارتفاع | ۴۹۸۱ متر |
| برجستگی | ۳٬۹۵۷ متر (۱۲٬۹۸۲ فوت)  |
| ایزولاسیون | ۲۶۱٫۷۴ کیلومتر (۱۶۲٫۶۴ مایل) |
| مختصات | ۸°۳۲′ شمالی ۷۱°۰۲′ غربی / ۸٫۵۳۳°شمالی ۷۱٫۰۳۳°غربی |
| نام‌گذاری | |
| ترجمه فارسی | قله بولیوار |
| زبانِ نام | اسپانیایی |
| جغرافیا | |
| موقعیت | ایالت مریدا، ونزوئلا، آمریکای جنوبی |
| رشته‌کوه مادر | سیرا نوادا د مریدا، رشته‌کوه آند |
پیکو بولیوار (به اسپانیایی: Pico Bolívar) یا قلهٔ بولیوار، کوهی مرتفع واقع در کوه‌های کوردیرا د مریدای رشته‌کوه آند است که در پارک ملی سیرا نوادا در شمال غربی ونزوئلا قرار دارد.[۱] این کوه که ارتفاعش را پیشتر ۵۰۰۷ متر می‌دانستند[۱] و پس از اندازه‌گیری‌های دقیق ارتفاع آن را ۴۹۸۱ متر تعیین نمودند[۲] بلندترین کوه ونزوئلا است.[۱][۲][۳]
نام‌گذاری[ویرایش]
پیکو بولیوار به افتخار سیمون بولیوار ونزوئلایی، از رهبران جنبش‌های استقلال‌طلبانه در آمریکای جنوبی چنین نام‌گذاری شده‌است.[۳] همچنین تندیس نیم‌تنهٔ برنزی بزرگی از او بر فراز قلهٔ این کوه نصب شده‌است.[۳][۴]
یخچال‌ها[ویرایش]
چند یخچال کوچک در ارتفاع ۴۹۰۰ متری پیکو بولیوار قابل مشاهده‌اند[۵] با این وجود این یخچال‌ها در حال آب‌شدن و ناپدیدشدن هستند. برای نمونه یخچال اسپخو که در سال ۱۹۵۲ مساحتی در حدود ۲۷ کیلومتر مربع را دربر می‌گرفت در سال ۱۹۹۱ به تنها دو تکهٔ کوچک بدل شده بود یا یخچال ال انسیرو که مساحتش در سال ۱۹۵۲ به ۱۷ کیلومتر مربع می‌رسید اما در سال ۱۹۹۱ تقریباً ۵۰ درصد از مساحت آن کاسته شده بود. یخچال تیمونسیتو نیز که در سال ۱۹۵۲ در حدود ۱۷ کیلومتر مربع مساحت داشت تا سال ۱۹۹۱ به‌طور کامل ناپدید شد.[۶]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «Bolívar Peak». Encyclopedia Britannica Online. دریافت‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Kevin Raub, Brian Kluepfel, Tom Masters. Venezuela. Lonely Planet, 2010, ISBN 1-74179-158-8. Google Books, (بازبینی‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۲).
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ John Biggar. The Andes: A Guide for Climbers. Andes, 2005, ISBN 0-9536087-2-7. Google Books, (بازبینی‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۲).
- ↑ Russell Maddicks. Venezuela, 5th: The Bradt Travel Guide. Bradt Travel Guides, 2011, ISBN 1-84162-299-0. Google Books, (بازبینی‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۲).
- ↑ Roger Barry, Thian Yew Gan. The Global Cryosphere: Past, Present and Future. Cambridge University Press, 2011, ISBN 0-521-15685-8. Google Books, (بازبینی‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۲).
- ↑ Carlos Schubert. «SATELLITE IMAGE ATLAS OF GLACIERS OF THE WORLD - GLACIERS OF SOUTH AMERICA -- GLACIERS OF VENEZUELA». U.S. Geological Survey. دریافت‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۱۲.
 | این یک مقالهٔ خرد کوه‌ها است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |