پیش‌نویس:تقریب پتانسیل هماهنگ

تقریب پتانسیل هماهنگ (CPA) روشی در فیزیک برای یافتن تابع گرین (Green's function) یک محیط موثر است. این روش برای درک مفهوم نحوه پراکندگی امواج صوتی در موادی با ناهمگونی‌های فضایی است به کار می‌رود.

تقریب پتانسیل هماهنگ ابزاری قدرتمند در فیزیک است که امکان تجزیه و تحلیل رفتار الکترونی اتم‌ های مواد را که چیدمان تصادفی دارند برای ما میسر می‌سازد.

تقریب پتانسیل هماهنگ (CPA) روشی در فیزیک برای مطالعه ساختار الکترونی مواد بی‌نظم است. این روش بر اساس این ایده است که پراکندگی الکترون‌ها توسط ناخالصی‌ها در آلیاژها می‌تواند با مقدار پتانسیل ناخالصی متوسط توصیف شود. در این روش از وابستگی ناخالصی‌ها به مومنتوم صرف نظر می‌شود و وابستگی تنها به فراکانس است. این پتانسیل متوسط می‌تواند تقریب پتانسیل هماهنگ را به صورت تحلیلی حل شود، که آن را بسیار کارآمدتر از سایر روش های عددی می‌کند.این روش به درک بهتر الکترون ها که چگونه با ناخالصی‌ها در مواد بی نظم تعامل می کنند و در نتیجه خواص آن ها را کمک می‌کند.

$\Sigma (\mathrm {K} ,\omega )\thickapprox \Sigma (\omega )$

بنای تقریب پتانسیل هماهنگ بر ۲ اصل برقرار است:

1. پتانسیل ناخالصی متوسط: در تقریب پتانسیل هماهنگ فرض می‌شود بجای اینکه پراکندگی الکترون‌ها توسط نابهجایی ها در یک آلیاژ به صورت تصادفی نمایش داده شود می‌توان با یک مقدار پتانسیل ناخالصی واحد نمایش داده شود که مستقل از مکان ناخالصی‌ها در نظر گرفته شود. این تقریب محاسبات را بسیار ساده می‌کند.
2. اصل خود-سازگاری: تقریب پتانسیل هماهنگ شامل یک راه حل خود-سازگار است، به این معنی که پتانسیل ناخالصی متوسط ​​به صورت مقداری تکراری تعیین می‌شود. این تکرار اطمینان حاصل می‌کند که پتانسیل متوسط ​​محاسبه شده به طور دقیق پراکندگی الکترون‌ها توسط ناخالصی‌ها را منعکس می‌کند.

تقریب پتانسیل هماهنگ نظریه میدان میانگین است، به این معنی که تمامی برهمکنش های موجود بین الکترون ها و ناخالصی ها را در نظر نمی گیرد. این مسأله برای مواد با بی نظم بالا منجر به افزایش خطا شود.