پیشران‌های نوآوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد


تغییرات بسیار سریع در نیازهای عمومی و لزوم تغییرات سریع در محصولات و فرایندها، شرایطی را به وجود آورده‌است که نوآوری به عنوان مهم‌ترین عامل رقابت‌پذیری سازمانی مطرح شده‌است.[۱] در فضای اقتصاد دانش بنیان، توانمندی‌های علمی و فناوری و توانایی تغییرات سریع در این توانمندیها از طریق نوآوری به عنوان موتور محرک رشد اقتصادی از اهمیت اساسی برخوردار است.

امروزه اهمیت ایده‌پردازی، ابتکار، اختراع و نوآوری و تأثیر آن در توسعه اقتصادی و فناوری بر هیچ‌کس پوشیده نیست. حل مشکلات مبتلا به بشر از ابتدای استقرار در روی کره زمین در گروه تولیدات فکری و به عبارت دیگر، کسب توانمندی‌های لازم برای یافتن راه حلهای نوآورانه بوده‌است. پیشران‌ها و محرک‌های زیادی سبب اهمیت یافتن و توجه بیشتر به موضوع نوآوری در سازمانها گردیده‌است، که می‌توان آنها را به دو دسته پیشرانهای محیط داخلی و پیشرانهای محیط خارجی تقسیم نمود. تعدادی از این پیشرانها و محرک‌ها در زیر آمده‌است:

پیشران‌های نوآوری (محیط داخلی)[ویرایش]

پیشران‌های محیط داخلی را می‌توان به صورت زیر بیان کرد:

  • بهبود فرآیندهای تولید و ارائه خدمات
  • افزایش سهم بازار
  • بهبود کیفیت
  • افزایش سودآوری/ کاهش هزینه
  • کاهش زمان تحویل محصول/خدمت
  • دستیابی سریع تر به اهداف سازمانی

پیشران‌های نوآوری (محیط خارجی)[ویرایش]

پیشران‌های محیط خارجی را می‌توان به صورت زیر بیان کرد:

  • مقررات زدایی
  • توانمند شدن مشتریان و افزایش آگاهی آنان
  • فناوری‌های نوظهور
  • جهانی شدن اقتصاد
  • عدم قطعیت‌های کلان اقتصادی
  • کوتاه شدن چرخه عمر محصولات و خدمات

به عبارتی می‌توان بیان نمود، پیشران‌ها و محرک‌های داخلی و خارجی نوآوری سبب می‌شود[۲] که سازمان‌ها لزوم ایجاد تغییر را درک کرده و به سمت خلاقیت، ارائه ایده و نوآوری حرکت نمایند. در ادامه، نوآوری‌ها باعث ایجاد ارزش برای شرکت و در نهایت با استمرار آن، سبب مزیت رقابتی پایدار می‌گردند.

منابع[ویرایش]

  1. تید، جو؛ بسنت، جان؛ (1391)، مدیریت نوآوری، یکپارچه سازی تغییرات فناورانه، بازار و سازمان، (مترجمین: آراستی، محمدرضا. باقری، سید کامران. رستمی، مرضیه. ملکی فر، سیاوش. نوری، جواد)، انتشارات رسا
  2. دراکر، پیتر؛ (1392)، نوآوری و کارآفرینی، (ترجمه: کشاورزی، علی حسین)، انتشارات سمت