پشت‌پهنه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پشت‌پهنه زنبور بی‌عسل با شماره ۱۹ نشان داده شده است.

به هر یک از پوسته‌های پوشاننده بخش پشت‌کمری بدن بندپایان پُشت‌پَهنه[۱] (tergum) می‌گویند. گاه اصطلاح پشت‌پهنه برای مجموعه این پوسته‌ها (بدون بخش سر) به‌کار می‌رود و در آن صورت به هر یک از پوسته‌ها پشت‌پهنک tergites یا سخت‌پهنک sclerites گفته می‌شود.

لبه قسمت پیشین پشت‌پهنه را پایه و لبه قسمت پسین را نوک یا کناره می‌گویند. ادامه‌های کناری بخش پشتی هر پشت‌پهنک را پیراسینه‌پوش paranotum می‌گویند.

بخش پشتی بدن بندپایان، پُشتگاه dorsum و بخش شکمی آن‌ها جناغ‌گاه Sternum نام دارد.

منابع[ویرایش]

  • McCafferty, W.Patrick (1983). Aquatic entomology: the fishermen's and ecologists' illustrated guide to insects and their relatives. Jones & Bartlett Publishers, ISBN 0867200170, ISBN 978-0-86720-017-1.

جستارهای وابسته[ویرایش]