پستان لوله‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پستان لوله‌ای
یک جفت پستان لوله‌ای که ویژگی‌های معمولی مانند بافت پستانی بسیار کم و هاله پف‌کرده و بزرگ را نشان می‌دهد.
تخصصجراحی پلاستیک ویرایش این در ویکی‌داده
عوارضتولید اندک شیر[۱]
دورهٔ معمول آغازبلوغ
دورهٔ بیماریسرتاسر زندگی
درمانبزرگ کردن پستان
پیش‌آگهیخوش‌خیم
فراوانینامعلوم
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

پستان‌های لوله‌ای (انگلیسی: Tubular breasts) یا پستان‌های توبروس[۲] (انگلیسی: Tuberous breasts) نوعی ناهنجاری مادرزادی است[۳] که هم در زنان و هم در مردان دیده می‌شود و ممکن است یک پستان یا هر دو را درگیر کند. در هنگام بلوغ رشد پستان‌ها متوقف می‌شود و به‌طور طبیعی و کامل رشد نمی‌کنند. علت دقیق این عارضه هنوز مشخص نیست؛ اما مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۱ روی سلول‌های پستان‌های مردان و زنان مبتلا به این عارضه نشان داد که پستان‌های لوله‌ای ممکن است ناشی از یک نقص ژنتیکی در رسوب کلاژن باشد.[۴] گمان می‌رود یک تا پنج درصد از موارد بزرگ کردن پستان به سبب این بیماری باشد.[۵] با این حال، مشخص نیست چه نسبتی از جمعیت عمومی دچار این عارضه هستند، زیرا بسیاری از آنان به دنبال جراحی و اصلاح شکل پستان نیستند.

پیشینه و طبقه‌بندی[ویرایش]

بدشکلی غده‌ای سینه نخستین بار توسط ریس و استون در سال ۱۹۷۶ توصیف شد[۶] و به دنبال آن روشی برای طبقه‌بندی شدت بیماری معرفی شد. طبقه‌بندی‌های جراحی طبق نواحی مبتلای پستان انجام شده و ممکن است به ۳ درجه (طبقه‌بندی گرولو)[۷] یا ۴ درجه (طبقه‌بندی فون هایمبورگ)[۸] تقسیم‌بندی شود. مثلا در طبقه‌بندی گرولو که توسط پزشک فرانسوی «ژان-لویی گرولو» انجام شد اگر درگیری بیشتر در ربع داخلی-تحتانی باشد درجه ۱، اگر در دو ربع تحتانی باشد درجه ۲؛ و اگر در کل پستان باشد، درجه ۳ تلقی می‌شود.[۹]

نام‌های دیگر این عارضه «پستان‌های منقبض»، «پستان‌های غده‌ای» یا «کمپلکس‌ هاله‌های بیرون‌زده پستان» است.[۴]

طبقه‌بندی[ویرایش]

پستان لوله‌ای درجه ۱

طبقه‌بندی زیر توسط جراح پلاستیک آلمانی «دنیس فون هایمبورگ» انجام شده است:

  • درجه اول: ۵۶ درصد موارد را تشکیل می‌دهد. پستان در ربع داخلی-تحتانی دچار آتروفی است. درگیری معمولاً دو طرفه است (در هر دو پستان دیده می‌شود). پستان‌ها بزرگ و آویزان هستند. هاله پستان به سمت پایین و داخل منحرف شده و حجم پستان طبیعی یا حتی گاهی هیپرتروفیک است.
  • درجه دوم: ۲۶ درصد موارد شامل می‌شود. هر دو ربع پایینی دچار کمبود رشد هستند. در این حالت هاله پستان به سمت پایین منحرف می‌شود و معمولاً بسیار بزرگ است. پستان‌ها در ربع تحتانی خود دچار هیپوپلازی هستند. نوک پستان به سمت پایین منحرف نمی‌شود و این مهمترین تفاوت نوع دوم با نوع سوم است.
  • درجه سوم: ۱۸ درصد موارد را تشکیل می‌دهد. برخی ویژگی‌ها مشابه نوع دوم است (عدم رشد ربع تحتانی)، اما میزان پوست از هاله پستان تا چین زیرپستانی ناکافی است. تمام ربع‌های پستان دچار هیپوپلازی و کمبود رشد هستند، قاعده پستانی جمع شده و سینه ظاهری دکمه‌ای یا غده‌ای دارد و نوک پستان به سمت پایین منحرف شده است.
  • درجه چهارم: شدیدترین نوع درگیری است و پستان کاملا شکل لوله‌ای به‌خود می‌گیرد. هر ۴ ربع پستان تحت تأثیر قرار می‌گیرند. پایه پستانی هم در محور افقی و هم در محور عمودی منقبض و کوچک شده‌است.

عوارض[ویرایش]

پستان‌های لوله‌ای را نباید با پستان‌های کوچک یا کم‌رشد اشتباه گرفت. تأثیر این وضعیت بر ظاهر پستان می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و ویژگی‌های رایج آن عبارتند از: هاله پستان پف‌کرده و بزرگ، فاصله غیرمعمول زیاد بین پستان‌ها، وجود اندک بافت در پستان، افتادگی پستان، بالاتر بودن خط زیر پستانی[۱۰] و پایه پستانی باریک در حفره سینه‌ای. این عارضه می‌تواند باعث کمبود شیر در مادران شیرده شود.[۱۱] با این حال، سایر جنبه‌های فیزیکی باروری و بارداری تحت تأثیر این بیماری قرار نمی‌گیرند.

پستان‌های لوله‌ای ممکن است منجر به مشکلات روانی-جنسی شود و دختران نوجوان در سنین اولیه بلوغ از نظر روانی به دلیل شکل غیرعادی پستان دچار مشکل می‌شوند.[۹]

درمان[ویرایش]

شکل ظاهری پستان لوله‌ای را می‌توان از طریق روش‌های جراحی، از جمله روش گسترش بافت، استفاده از پیوند چربی اتولوگ[۱۲] و ایمپلنت پستان[۱۳] تغییر داد.

تغییر شکل ظاهری پستان لوله‌ای پیچیده‌تر از بزرگ کردن پستان‌های معمولی است و برخی از جراحان پلاستیک آموزش‌های تخصصی ویژه‌ای برای اصلاح پستان لوله‌ای دیده‌اند. یک رویکرد تک مرحله‌ای ساده‌تر با استفاده از ایمپلنت‌های سالین نیز ممکن است نتیجه زیبایی‌شناختی رضایت‌بخشی داشته باشد.[۱۴] پس از جراحی ترمیمی پستان، فرد تا چند روز احساس خستگی دارد و همچنین دچار التهاب، سفتی و حساسیت بیشتر پستان‌ها می‌شود[۱۵] که امری طبیعی است و پس از گذشت ۲۴ تا ۴۸ ساعت به شرایط عادی خود بازمی‌گردد.[۱۶]

از آنجایی که پستان لوله‌ای یک ناهنجاری مادرزادی است، ممکن است در انگلستان جهت درمان، تحت پوشش سرویس سلامت ملی به متخصص ارجاع شود.[۱۷] برای کسانی که به دنبال راه حل‌های غیر جراحی هستند، انجام مشاوره روان‌پزشکی به عنوان راهی برای کنار آمدن با تصویر بدنی توصیه می‌گردد.

منابع[ویرایش]

  1. "Some mothers can't breast-feed". شیکاگو تریبون.
  2. مهدی راستی اردکانی و سینا راستی (۱۴ مرداد ۱۴۰۱). «فراوانی نسبی اختلال پستان توبروس در بیماران متقاضی جراحی بزرگ کردن پستان» (PDF). مجله دانشکدهٔ پزشکی اصفهان. دریافت‌شده در ۲۵ اسفند ۱۴۰۱.
  3. Panchapakesan V, Brown MH (January 2009). "Management of tuberous breast "deformity" with anatomic cohesive silicone gel breast implants". Aesthetic Plast Surg. 33 (1): 49–53. doi:10.1007/s00266-008-9234-7. PMID 18752021. S2CID 25422938.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Klinger, Marco; Caviggioli, Fabio; Klinger, Francesco; Villani, Federico; Arra, Erseida; Di Tommaso, Luca (2011). "Tuberous breast: Morphological study and overview of a borderline entity". Canadian Journal of Plastic Surgery (به انگلیسی و فرانسوی). 19 (2): 42–44. doi:10.1177/229255031101900210. PMC 3328117. PMID 22654530.
  5. "Breast Augmentation...on Tubular Breasts". Retrieved 2010-03-14.
  6. Rees, S; Aston, S (1976). "The tuberous breast". Clin Plast Surg. 3 (2): 339–46. doi:10.1016/S0094-1298(20)30232-7. PMID 1261187.
  7. Jean-Louis Grolleau, Etienne Lanfrey, Bruno Lavigne, Jean-Pierre Chavoin, Michel Costagliola (1999). Plastic and Reconstructive Surgery (7 ed.). p. 2040-2048.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  8. D von Heimburg, K Exner, S Kruft, G. Lemperle (1996). The tuberous breast deformity: classification and treatment. British Journal of Plastic Surgery. p. 339-345.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ Gabka, Christian J; Heinz Bohmert (2008). Plastic and Reconstructive Surgery of the Breast. p. 72. ISBN 9783131035721. Retrieved 7 December 2013.
  10. «Tubular Breast Correction». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۶ مارس ۲۰۲۳.
  11. Amir, LH (2006). "Breastfeeding--managing 'supply' difficulties". Australian Family Physician. 35 (9): 686–9. ISSN 0300-8495. PMID 16969436.
  12. Gutierrez-Ontalvilla, Patricia; Naidu, Nina S (April 2020). "Autologous Fat Grafting with Percutaneous Fasciotomy and Reduction of the Nipple–Areolar Complex for the Correction of Tuberous Breast Deformity in Teenagers". Aesthetic Plastic Surgery. 44 (2): 264–269. doi:10.1007/s00266-019-01531-1. PMID 31673737. S2CID 204942620. Retrieved 31 October 2019.
  13. Dennis C. Hammond (3 December 2008). Atlas of Aesthetic Breast Surgery. Elsevier Health Sciences. pp. 187–. ISBN 978-1-4160-3184-0. Retrieved 2 May 2010.
  14. Eisenberg, Ted (2019). "One-Stage Correction of Tuberous Breast Deformity Using Saline Implants: Without the Need for Radial Scoring or Lowering the Inframammary Fold". American Journal of Cosmetic Surgery. 36 (4): 191–196. doi:10.1177/0748806819841466. S2CID 145932734.
  15. Dra. Pilar de Frutos. "Signos y síntomas tras la intervención de mama tuberosa". Retrieved 25 September 2018.
  16. Dr. Oscar Junco. "Mamas tuberosas" (به español). Archived from the original on 30 June 2013. Retrieved 14 June 2013.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link)
  17. «Policy for Cosmetic Surgery Referrals» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۷ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۶ مارس ۲۰۲۳.