پارتولان
پارتولان یا برتولان (انگلیسی: Parthalán) شخصیتی در افسانه‌های مسیحی ایرلندی قرون وسطایی است که بر اساس اساطیر، او به عنوان رهبر دومین گروه بزرگی که برای اقامت به ایرلند آمدند شناخته می‌شود. گفته شده پس از چند سال مهاجرت آنها به ایرلند، تقریباً همهٔ آنها در عرض حدود یک هفته تسلیم طاعون شده و تا حد زیادی از بین رفتند.
براساس کتاب «خاستگاه فنیقی بریتانیایی‌ها، اسکاتها و ساکسون‌ها» نوشتهٔ لارنس آستین، پارتولان پادشاه اسکاتها بوده و در حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح خود را "بریتون"، "هیتی" و "فنیقی‌ای" معرفی کرده‌است.
هستوریا بریتونوم[ویرایش]
بر اساس منابع "هستوریا بریتونوم", گفته شده، ایرلند سه بار توسط سه گروه مختلف اسکان داده شده، که پارتولوموس و پیروانش ابتدا از ایبریا با حدود هزار پیرو وارد شدند ولی زمانی که تعداد آنها به حدود چهار هزار نفر رسید، در عرض حدوداً یک هفته تسلیم طاعون به شدت از بین رفتند.
منابع دیگر[ویرایش]
به گفته Lebor Gabála، ایرلند پس از مرگ «سسر» و همراهانش به دلیل وقوع سیل، به کل خالی از سکنه شده بود. گفته شده پارتولون از حوالی یونان آمده بود و پسر سرا، که خود از نوادگان ماجوج، پسر یافث، پسر نوح بود، بودند. پارتولون و مردمش از طریق سیسیل و سپس ایبریا به ایرلند رسیدند. آنها ۳۰۰ تا ۳۱۲ سال پس از سیل بزرگ رسیدند و در اینبر (کنمار در شهرستان کری) فرود آمدند. همسرش (دلگنات)، سه پسرشان (اسلانگا، رودریگه و لایگلین)، همسران پسران (نربا، سیچبا و سربناد) و هزار پیرو همراه پارتولون بودند. پارتولون و تقریباً همه مردمانش - در حدود پنج هزار مرد و چهار هزار زن - در حدود یک هفته در سنماگ («دشت قدیمی»)، نزدیک طالغت امروزی، بر اثر طاعون جان باختند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Partholón». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ ژانویه ۲۰۲۲.