وارونگی (دانش مالی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

وارونگی ، (به انگلیسی: Backwardation) یا تئوری وارونگی، به تئوری گویند که با توجه به مبلغ یک قرارداد آتی یا پیمان آتی و زمان انقضاء آن قرارداد یا پیمان، توسعه پیدا کرده‌است.[۱] در تئوری وارونگی مبلغ قرارداد آتی با توجه به نزدیک شدن به سررسید آن افزایش می‌یابد، حال آنکه به‌طور معمول ارزش این قراردادها با نزدیک شدن به زمان سررسید، کاهش می‌یابد.[۲][۳][۴]

این پدیده هنگامی رخ می‌دهد، که بازده قرارداد از نرخ بدون ریسک تجاوز نماید. در این نوع قرارداد و شرایط فروشنده اوراق یا دارایی، زمانی بیشترین منفعت را می‌برد، که تا لحظه نهایی مقرر در قرارداد یا پیش از رسیدن تاریخ انقضاء، دارایی مورد معامله را تحویل خریدار ندهد.[۵][۶][۷]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Contango Vs. Normal Backwardation بایگانی‌شده در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine, Investopedia
  2. Horcher, Karen A. (2005). Essentials of Backwardation. John Wiley and Sons. pp. 1–3. ISBN 978-0-471-70616-8.
  3. Walter, James (March 1956). "Dividend Policies and Common Stock Prices". Journal of Finance. 11 (1): 29–41. doi:10.1111/j.1540-6261.1956.tb00684.x. Retrieved 20 October 2012.
  4. Brown, Christian; Abraham, Fred (October 2012). "Backwardation". Journal of Economics. 38 (1): 59–72. Archived from the original on 5 October 2012. Retrieved 20 October 2012.
  5. "Backwardation: Definition". Investopedia. Retrieved October 2011. {{cite web}}: Check date values in: |accessdate= (help)
  6. "In Wall Street Words". Credo Reference. 2003. Retrieved October 2011. {{cite web}}: Check date values in: |accessdate= (help)
  7. McNeil, Alexander J.; Frey, Rüdiger; Embrechts, Paul (2005). Backwardation: concepts, techniques and tools. Princeton University Press. pp. 2–3. ISBN 978-0-691-12255-7.