هیچکاک فلسفی
 | |
| نویسنده(ها) | رابرت پیپین |
|---|---|
| برگرداننده(ها) | امیر خضرایی‌منش |
| موضوع(ها) | نقد فیلم |
| ناشر | انتشارات دانشگاه شیکاگو ناشر فارسی: تگ |
تاریخ نشر | ۲۰۱۷ |
| گونه رسانه | چاپی |
| شمار صفحات | ۱۴۴ |
| شابک | شابک ۹۷۸−۰۲۲۶۵۰۳۶۴۶ |
هیچکاک فلسفی: سرگیجه و اضطراب‌های بی‌خبری کتابی است از رابرت پیپین، فیلسوف آمریکایی، که در آن با رویکردی فلسفی به تحلیل فصل‌به‌فصل مشهورترین اثر آلفرد هیچکاک، یعنی سرگیجه (فیلم ۱۹۵۸)، پرداخته است.[۱]
دربارهٔ کتاب[ویرایش]
نویسنده در این کتاب تلاش می‌کند، با تکیه بر فیلم، برداشت و تفسیر خود را از دلایل کارهای فیلم‌ساز بیان کند و از نکات فلسفی و اخلاقی و زیبایی‌شناسی آن گره بگشاید، و در واقع نشان بدهد که فیلم را ــ به‌عنوان یک مدیوم هنری ــ نه‌تنها می‌توان با خوانشی فلسفی بررسید، بلکه می‌توان نوعی تفکر فلسفی به‌شمار آورد.[۲] پیپین نشان می‌دهد که شخصیت‌های هیچکاک مکرراً با مشکلات و مخاطراتی روبه‌رو می‌شوند که ریشه در ناتوانی و ناکامی ما در درک دیگران و حتی خودمان دارد.[۳] نویسنده کتاب خود را به استنلی کَوِل، فیلسوف آمریکایی، و ویکتور پرکینز، منتقد بریتانیایی فیلم، تقدیم کرده است.
در نظر دیگران[ویرایش]
ماری اسمیت، فیلسوف و استاد دانشگاه کنت که آثاری در نسبت فلسفه و سینما دارد، در بررسی‌های فلسفی دانشگاه نوتردام، می‌نویسد:
هیچکاکْ نبرد بر سر فهم متقابل و مخاطرات بی‌خبری را به‌نحو پیچیده و هوشمندانه‌ای در سرگیجه به‌تصویر کشیده و پیپین از کارِ او تحلیلی غنی و پُرظرافت عرضه کرده است. این دستاورد کوچکی نیست که دربارۀ فیلمی که این‌همه از آن بحث و ستایش شده کسی هنوز حرف تازه و قانع‌کننده‌ای داشته باشد.[۴]
رابرت سینربرینک، فیلسوف و استاد دانشگاه مک‌کواری که همچنین دربارهٔ فلسفهٔ فیلم آثاری پدید آورده است، در مرور کتاب لس‌آنجلس، می‌نویسد:
برای هرکس که شیفتۀ سرگیجه شده، اما ضمناً معنای زیبایی‌شناختی و اخلاقی آن سردرگمش کرده، هیچکاک فلسفی بهترین راهنماست. این کتاب یکی از برانگیزنده‌ترین و روشنگرترین آثاری است که تا‌به‌حال دربارۀ سینما خوانده‌ام.[۵]
همچنین، پائولو استلینو، پژوهشگر مؤسسهٔ جدید فلسفه و استاد دانشکدهٔ علوم اجتماعی و انسانی در دانشگاه جدید لیسبون، در مجلهٔ سینما، می‌نویسد:
خوانش پیپین نافذ و گیراست و کتاب او، علاوه بر اینکه به خواننده کمک می‌کند پیچیدگی‌ها و معانی گستردۀ سرگیجه را دریابد، به بهترین نحو ثابت می‌کند که فیلم چطور می‌تواند مسئلۀ فلسفیِ بخصوصی را برایمان فهمیدنی‌تر کند.[۶]
ترجمهٔ فارسی[ویرایش]
فارسیِ این اثر را نشر تگ با ترجمۀ امیر خضرایی‌منش در سال ۱۴۰۰ در ایران چاپ و منتشر کرد.[۷]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «معرفی کتاب «هیچکاک فلسفی»: دربارۀ فیلم «سرگیجه» و هیچکاکی که بی‌خبری ما را به‌رُخِمان می‌کشید». شهرآرانیوز. ۷ اسفند ۱۴۰۰.
- ↑ زهرا شمس (۲۲ فروردین ۱۴۰۱). «دربارهٔ «هیچکاک فلسفی»». کتاب‌نیوز.
- ↑ "The Philosophical Hitchcock". The University of Chicago Press (به انگلیسی).
- ↑ Murray Smith (March 17, 2019). "The Philosophical Hitchcock: Vertigo and the Anxieties of Unknowingness". Notre Dame Philosophical Reviews (به انگلیسی).
- ↑ Robert Sinnerbrink (December 8, 2019). "Love Gone Wrong: A Philosopher's Take on "Vertigo"". Los Angeles Review of Books (به انگلیسی).
- ↑ Stellino, Paolo (2018). "The Philosophical Hitchcock: Vertigo and the Anxieties of Unknowingness". Cinema: Journal of Philosophy and the Moving Image (به انگلیسی) (10): 174–178.
- ↑ «کتاب «هیچکاک فلسفی: "سرگیجه" و اضطراب‌های بی‌خبری» نقد می‌شود». ایبنا. ۲ تیر ۱۴۰۱.
