منبع دی
منبع دی (D از حرف اول Deuteronomist گرفته شده‌است) یا منبع دی‌تی‌آر (Dtr) در مطالعات شکل‌گیری تورات به معانی مختلفی به کار می‌رود که از این قرار است:[۱]
- منبعی که نویسنده فصل‌های ۱۲ تا ۲۶ سفر تثنیه (پنجمین کتاب تورات) از آن استفاده کرده
- مکتبی که منجر به شکل‌گیری تمام سفر تثنیه شده
- تاریخ تثنوی (Deuteronomist) که منبع مشترک کتاب یوشع، داوران، سموئیل، پادشاهان و ارمیا بوده‌است[۲]
اغلب تاریخ‌پژوهان اتفاق نظر دارند که چهار کتاب اول تورات (پیدایش، خروج، لاویان و اعداد) و کتاب پنجم (تثنیه) به صورت مستقل از یکدیگر شکل گرفته‌اند و چهار کتاب اول تورات را با استفاده از منبع پی و منبع جی نوشته‌اند. کتب تواریخ نیز منبع متفاوتی داشته‌اند. بیشتر تاریخ‌پژوهان دوره اسارت یهودیان در بابل را زمان شکل‌گیری منبع دی یا حداقل بخش‌هایی از آن می‌دانند.[۳]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ See, e.g. , Knoppers, Gary N.; Greer, Jonathan S. (2010). "Deuteronomistic History". doi:10.1093/OBO/9780195393361-0028.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ Albertz 2000, pp. 2–4.
- ↑ Knight 1995, pp. 65–66.
- Knight, Douglas A (1995). "Deuteronomy and the Deuteronomists". In James Luther Mays; David L. Petersen; Kent Harold Richards (eds.). Old Testament Interpretation. T&T Clark. ISBN 978-0-567-29289-6.