ملت بی‌کشور
ملت بی‌کشور قوم یا ملتی است که کشور خاص خود را ندارد[۱] و در هیچ دولت ملی اکثریت جمعیت نیست.[۲] اصطلاح «بی‌کشور» به این معنی است که این گروه «باید» چنین کشوری را داشته باشد.[۳][۴] اعضای ملت‌های بی‌کشور ممکن است شهروندان کشوری باشند که در آن زندگی می‌کنند، یا ممکن است شهروندی آن کشور از آن‌ها سلب شود. ملت‌های بی‌کشور معمولاً در ورزش‌های بین‌المللی یا در سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان ملل نمایندگی ندارند. ملت‌های بی‌کشور به عنوان ملت‌های جهان چهارم دسته‌بندی می‌شوند.[۵][۶][۷] برخی از ملت‌های بی‌کشور دارای سابقه حاکمیت ملی هستند و برخی دیگر همیشه یک ملت بدون کشور و تحت سلطه ملت دیگری بودند.
از آنجایی که همه کشورها دولت ملی نیستند، گروه‌های قومی نیز وجود دارند که در کشورهای چندملیتی زندگی می‌کنند بدون اینکه «ملت‌های بی‌کشور» شناخته شوند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- جوامع دور از وطن
- منشور اروپایی زبان‌های محلی یا اقلیت
- فهرست جنبش‌های جدایی‌طلب فعال
- کشور کثیرالمله
- تعیین سرنوشت
- حاکمیت
- بدون تابعیت
- جامعه بی‌حکومت
- سازمان ملت‌ها و اقلیت‌های غیررسمی
منابع[ویرایش]
- ↑ Dictionary Of Public Administration, U.C. Mandal, Sarup & Sons 2007, 505 p.
- ↑ Frank L. Kidner; Maria Bucur; Ralph Mathisen; Sally McKee; Theodore R. Weeks (2013), Making Europe: The Story of the West, Volume II: Since 1550, Cengage Learning, p. 668, ISBN 978-1-285-50027-0
- ↑ Osborne, Louise; Russell, Ruby (27 December 2015). "Stateless in Europe: 'We are no people with no nation'". Retrieved 28 December 2018.
- ↑ Chouinard, Stéphanie (2016), "Stateless nations", in Karl Cordell; Stefan Wolff (eds.), The Routledge Handbook of Ethnic Conflict, Routledge, pp. 54–66, ISBN 978-1-317-51892-1
- ↑ David Newman, Boundaries, Territory and Postmodernity
- ↑ Ethnic Minority Media: An International Perspective, Stephen Harold Riggins, 217p.
- ↑ Language in Geographic Context, Colin H. Williams, 39p.