مری لو ویلیامز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مری لو ویلیامز
ویلیامز حوالی سال ۱۹۴۶
ویلیامز حوالی سال ۱۹۴۶
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدمِری اِلفریدا اِسکراگز
زاده۸ مهٔ ۱۹۱۰
آتلانتا، ایالات متحده آمریکا
درگذشته۲۸ مهٔ ۱۹۸۱ (۷۱ سال)
دورهام، کارولینای شمالی، ایالات متحده آمریکا
ژانرجاز، موسیقی گاسپل، موسیقی سوینگ، بیباپ
پیشه(ها)موسیقی‌دان، آهنگساز، تنظیم، سرپرست گروه نوازندگان
ساز(ها)پیانو
سال‌های فعالیت۱۹۲۰ تا ۱۹۸۱
ناشر(ان)برانزویک رکوردز، دکا رکوردز، کلمبیا، ساوُی، فولکوی رکوردز، ویکتور رکوردز، کینگ رکوردز، آتلانتیک رکوردز، سرکل رکوردز، ووگ رکوردز، پرستیژ رکوردز، کیروسکورو رکوردز استیپل‌چیس، پابلو رکوردز

مِری لو ویلیامز (انگلیسی: Mary Lou Williams؛ ‏ ۸ مهٔ ۱۹۱۰ – ۲۸ مهٔ ۱۹۸۱)[۱] با نام اصلی مِری الفریدا اسکراگز، موسیقی‌دان، آهنگساز، تنظیم‌کننده، نوازنده پیانو جاز و سرپرست گروه نوازندگان در دوران بلوز کلاسیک زنان در دههٔ ۱۹۲۰ میلادی بود. وی بین سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۸۱ میلادی فعالیت می‌کرد و بیش از ۱۰۰ قطعه موسیقی ضبط و منتشر کرد.[۲] او برای هنرمندان نامداری چون دوک الینگتون، بنی گودمن، ارل هاینز و تامی دورسی آهنگ‌سازی یا تنظیم موسیقی انجام داد و دوست و مربی موسیقی تلانیوس مانک، چارلی پارکر، مایلز دیویس، تد دمرون، باد پاول و دیزی گیلیسپی بود.

سال‌های نخستین زندگی[ویرایش]

مِری لو که دومین فرزند از یازده فرزند خانواده بود، زادهٔ شهر آتلانتا بود ولی در محلهٔ «ایست لیبرتی» پیتسبرگ رشد و نمو یافت.[۳] او که یک نابغهٔ موسیقی بود، در دو سالگی توانست آهنگ‌های ساده‌ای را به‌طور گوشی یادگرفته و نت‌شان را بنوازد و در سه سالگی نواختن پیانو را از مادرش فرا گرفت.[۴][۵] مری لو از روی ناچاری از سنین بسیار کم پیانو می‌نواخت. همسایه‌های سفیدپوست او به خانه‌شان آجر پرت می‌کردند تا اینکه ویلیامز شروع به نواختن پیانو در خانه‌هایشان کرد.[۶] او در شش سالگی با نوازندگی در مهمانی‌ها از ده برادر و خواهر ناتنی خود حمایت مالی می‌کرد؛[۷] اما نخستین اجرای عمومی‌اش در سن هفت سالگی بود و از آن پس در پیتسبرگ به عنوان «دختر کوچولوی پیانیست» معروف شد.[۸] او در سن ۱۵ سالگی به یک موسیقی‌دان و نوازنده حرفه‌ای مبدل شد و از لاوی آستین به عنوان بزرگ‌ترین الهام‌بخش خود نام برد.[۹][۶] مری لو در نوامبر ۱۹۲۶ با نوازندهٔ ساکسوفون جاز «جان اورتون ویلیامز» ازدواج کرد.[۳]

زندگی حرفه‌ای[ویرایش]

مری لو در سال ۱۹۲۲ در سن ۱۲ سالگی در سالن‌های «اورفیوم سیرکت» (یک مجموعهٔ زنجیره‌ای از سالن‌های سینما و وودویل) برنامه اجرا می‌کرد. یک سال بعد او با دوک الینگتون و گروه موسیقی کوچکش به نام «واشینگتنی‌ها» به روی صحنه رفت. یک روز صبح حوالی ساعت سه، او در سالن «هارلم ریذم کلاب» با گروه موسیقی مک‌کینی کاتن پیکرز موسیقی می‌نواخت. در این حال لویی آرمسترانگ وارد اتاق شد و مکثی کرد تا به او نوازندگی او گوش دهد. ویلیامز بعدها و با خجالت به اتفاقی که پس از پایان اجرایش افتاد اشاره کرد: «لوئیس مرا [از زمین] بلند کرد و بوسید.»[۱۰]

او نوازنده پیانو و تنظیم‌کننده موسیقی برای چند شرکت موسیقی در کانزاس‌سیتی (۱۹۲۹)، شیکاگو (۱۹۳۰) و نیویورک (۱۹۳۰) بود. وی در سفری به شیکاگو، آهنگ‌های تکنوازی پیانو «آنها را بکِـشید» و «شب‌زنده‌داری» را ضبط کرد و نام هنری «مری لو» را به پیشنهاد «جک کاپ» مدیر عامل اجرایی برانزویک رکوردز برای خود برگزید.[۱۱] او در سال ۱۹۴۲ پس از جدایی از همسرش، گروه موسیقی «توئلو کلاود آو جوی» را که همسرش در آن نوازندگی می‌کرد، ترک کرد و دوباره به پیتسبرگ بازگشت.[۱۲]

مِری لو در ۱۷ آوریل ۱۹۷۷ با پیانیست آوانگارد سیسیل تیلور در تالار کارنگی یک دونوازی پیانو اجرا کرد.[۱۳] علیرغم تنش‌های روی صحنه بین ویلیامز و تیلور، اجرای آن‌ها در آلبومی زنده با عنوان «در آغوش‌گرفته» منتشر شد.[۱۴]

مِری لو مربی بچه‌های مدرسه موسیقی جاز بود.[۶] او سپس در دانشگاه دوک به عنوان هنرمند مقیم برگزیده شد (از ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۱)[۱۵] و ضمن تدریس تاریخ جاز با پدر اوبراین، سرپرست گروه جاز دانشگاه دوک بود و در عین حال کنسرت‌ها و جشنواره‌های موسیقی بسیاری را اجرا کرد، او در سال ۱۹۷۸ در کاخ سفید برای رئیس‌جمهور جیمی کارتر و مهمانانش برنامه ای اجرا کرد.[۱۲] وی همچنین در سال ۱۹۷۸ در کنسرت تالار کارنگی به مناسبت بزرگداشت بنی گودمن شرکت کرد.[۱۲]

وی علاوه بر دریافت کمک‌هزینه گوگنهایم (۱۹۷۲ و ۱۹۷۷)[۱۶] در سال ۱۹۷۱ نامزد دریافت جایزهٔ گرمی شد.[۱۷] دانشگاه فوردهام در سال ۱۹۷۳[۱۸] و دانشگاه راکهرست در سال ۱۹۸۰[۱۹] به او مدرک افتخاری دادند و دانشگاه دوک در سال ۱۹۸۱ به او «جایزهٔ ترینیتی» خود را اعطا کرد.[۷][۸]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Unterbrink, Mary (1983). Jazz Women at the Keyboard. Jefferson, North Carolina: McFarland & Company, Inc. , Publishers. pp. 31–51. ISBN 0-89950-074-9.
  2. ↑ Kernodle, Tammy L. Soul on Soul: The Life and Music of Mary Lou Williams, (2004); شابک ‎۱−۵۵۵۵۳−۶۰۶−۹
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Frank., Driggs (2005). Kansas City jazz: from ragtime to bebop: a history. Haddix, Chuck. Oxford: Oxford University Press. p. 67. ISBN 978-0-19-530712-2. OCLC 57002870.
  4. ↑ "Mary Lou Williams". Biography. Archived from the original on March 15, 2018. Retrieved March 5, 2018.
  5. ↑ "Kansas City's early queen of jazz dies at 71". The Kansas City Star. May 29, 1981.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ "Mary Lou Williams, Missionary Of Jazz". NPR.org (به انگلیسی). Archived from the original on December 18, 2019. Retrieved December 18, 2019.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Wilson, John S. (May 30, 1981). "Mary Lou Williams, a Jazz Great, Dies". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on March 6, 2018. Retrieved March 6, 2018.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ "Mary Lou Williams: Jazz for the Soul". Smithsonian Folkways Recordings (به انگلیسی). Archived from the original on March 6, 2018. Retrieved March 6, 2018.
  9. ↑ Dahl, Linda. Morning Glory: A Biography of Mary Lou Williams, Pantheon Books, p. 29 (2000); شابک ‎۰−۳۷۵−۴۰۸۹۹−۱
  10. ↑ "No Kitten on the Keys". Time. July 26, 1943. Archived from the original on September 30, 2016. Retrieved June 27, 2018.
  11. ↑ Max Jones Jazz Talking: Profiles, Interviews, and Other Riffs on Jazz Musicians, Da Capo Press, 2000, p. 190; شابک ‎۰−۳۰۶−۸۰۹۴۸−۶
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ Klein, Alexander (April 1, 2011). "Mary Lou Williams (1910-1981)" (به انگلیسی). Archived from the original on March 6, 2020. Retrieved March 4, 2020.
  13. ↑ Dahl, Linda. "Mary Lou Williams & Cecil Taylor: Embraceable You?". JazzTimes (به انگلیسی). Archived from the original on April 23, 2020. Retrieved March 4, 2020.
  14. ↑ Dahl, Linda. "Mary Lou Williams & Cecil Taylor: Embraceable You?". JazzTimes. Archived from the original on March 22, 2019. Retrieved March 22, 2019.
  15. ↑ Wilson, John S. (May 30, 1981). "Mary Lou Williams, a Jazz Great, Dies". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on May 18, 2020. Retrieved March 4, 2020.
  16. ↑ Kernodle, Tammy Lynn (2004). Soul on Soul: The Life and Music of Mary Lou Williams. Boston: Northeastern University Press. p. 247. ISBN 1-55553-606-9. Archived from the original on November 22, 2020. Retrieved March 6, 2018.
  17. ↑ "The Envelope: Hollywood's Awards and Industry Insider". Los Angeles Times. Archived from the original on March 5, 2017. Retrieved October 2, 2017.
  18. ↑ "Mary Lou Williams Centennial On JazzSet". NPR.org (به انگلیسی). Archived from the original on March 6, 2018. Retrieved March 5, 2018.
  19. ↑ "Mary Lou Williams". The Pendergast Years. October 13, 2017. Archived from the original on March 6, 2018. Retrieved March 5, 2018.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=مری_لو_ویلیامز&oldid=37265328»