مرده‌سوزخانه استراشنیتسه
| مرده‌سوزخانه استراشنیتسه | |
|---|---|
Krematorium Strašnice | |
 | |
 | |
| اطلاعات کلی | |
| گونه | مرده‌سوزخانه |
| موقعیت |  پراگ، جمهوری چک |
| مختصات | ۵۰°۰۴′۳۵″شمالی ۱۴°۲۹′۰۵″شرقی / ۵۰٫۰۷۶۴۵۶°شمالی ۱۴٫۴۸۴۷۲۲°شرقی |
| آغاز ساخت | ۱۹۲۹ |
| پایان | ۱۹۳۱ |
| مالک | پراگ، جمهوری چک |
| مدیریت | مؤسسهٔ تشییع جنازهٔ پراگ |
| طراحی و ساخت | |
| معمار | آلوئیس مِـزِرا |
| پیمانکار اصلی | توماش آمِـنا |
مرده‌سوزخانه اِستراش‌نیتسه (چکی: Krematorium Strašnice) به لحاظ مساحت، بزرگترین مرده‌سوزخانه اروپاست که در شهر پراگ واقع شده‌است. این مرکز ۴۵۰ متر مربع وسعت دارد و سالن تشریفات آن ۱۰۰ متر مربع است و ۲۰۰ نفر را در خود جای می‌دهد.
در این مرده‌سوزخانه، اجساد بسیاری از اعدام‌شدگان توسط نیروهای آلمانی نازی و همچنین حزب کمونیست چکسلواکی سوزانده شد که از آن میان می‌توان به ولادیسلاف وانچورا، یوزف ماشین، میلادا هوراکووا و اُسقف گوراست اشاره کرد. گفته می‌شود که در خلال جنگ جهانی دوم جسد ۲۲۰۰ اعدام‌شده در «شیفت‌های شبانه» در این مرکز سوزانده و معدوم شده‌است.[۱]
مرده‌سوزخانه استراشنیتسه در سال ۱۹۸۸ توسط دولت جمهوری چک در فهرست آثار فرهنگی-ملی قرار گرفت.[۲] جسد واتسلاو هاول نیز در اینجا سوزانده شده‌است و خاکستر آن در یک سردابهٔ خانوادگی در گورستان وینوهرادی جاسازی شد.[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ Post Bellum – František Suchý
- ↑ Crematorium. Monmomnet.npu.cz, retrieved 12 November 2013
- ↑ Havel to be buried at Vinohrady cemetery بایگانی‌شده در ۲ دسامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine, Radio Prague, 22 December 2011, retrieved 21 November 2013
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Strašnice Crematorium». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ فوریه ۲۰۱۸.
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ مرده‌سوزخانه استراشنیتسه موجود است. |