مبارکیه (فرقه)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرقه مبارکیه، از جمله فرقه‌های منشعب شده از اسماعیلیه است که بعدها فرقه قرامطه از آن جدا گردید.[۱][۲] این فرقه پیروی شخصی به نام مبارک بودند که او را غلام اسماعیل بن جعفر دانسته‌اند. شیخ طوسی مبارک را غلام اسماعیل بن عبدالله بن عباس و از اصحاب جعفر صادق دانسته‌است. از مهمترین اعتقادات این فرقه، امامت را منحصر در فرزندان محمد بن اسماعیل دانستن است.[۳] گروهی از خطابیه، پس از مرگ ابوخطاب، به پیروی از فرقه مبارکیه روی آورده و به این فرقه پیوستند.[۴]

پانویس[ویرایش]

  1. «دانشنامه بزرگ اسلامی - مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۶.
  2. «فرهنگ فرق اسلامی - مشکور، محمد جواد؛ مدیرشانه چی، کاظم - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۶.
  3. «فرهنگ فرق اسلامی - مشکور، محمد جواد؛ مدیرشانه چی، کاظم - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۶.
  4. «دانشنامه جهان اسلام - بنیاد دائرةالمعارف اسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۶.