مایکل فرین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مایکل فرین
زاده۸ سپتامبر ۱۹۳۳ ‏(۹۰ سال)
لندن
پیشهگزارشگر|ستون‌نویس|رمان‌نویس|نمایشنامه‌نویس|فیلمنامه‌نویس
ملیتبریتانیا
دوره۱۹۶۲–اکنون
سبک نوشتاریلوده‌گری، داستان تاریخی، فلسفه
همسر(ها)Gillian Palmer[۱][۲]
Claire Tomalin (1993-)[۳][۴]
فرزند(ان)۳ دختر
ربه‌کا فرین[۵]
خویشاوندانFinn Harries [۶]
Jack Harries[۷]

مایکل فرِین (انگلیسی: Michael Frayn؛ زادهٔ ۸ سپتامبر ۱۹۳۳) نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس، روزنامه‌نگار و نمایشنامه‌نویس اهل بریتانیا است که برندهٔ جوایزی همچون جایزه لارنس الیویه و جایزه امی شده‌است.

آثار و تألیفات[ویرایش]

از آثارش نمایشنامه‌های کپنهاگ و دموکراسی و نیز نمایش لوده‌بازی سكوت! (كه فرمان ساكت شدن عوامل صحنه پيش از آغاز اجرا است) را می‌توان نام برد.

نمایشنامه‌های «دموکراسی»، «کپنهاگ»، «عطسه» و «سال‌های خرها» از شاخص‌ترین آثار نمایشی وی هستند که برخی از آنها برنده جوایز وایت‌برد، تونی، حلقه منتقدان تئاتر لندن و نیویورک شده است. رمان‌های «مردان حلبی»، «جاسوس‌ها» و «مترجم روسی» از آثار داستانی فرین است که برای «مردان حلبی» جایزه سامراست موام و برای «جاسوس‌ها» جایزه وایت‌برد برای بهترین رمان سال ۲۰۰۲ و جایزه کشورهای مشترک‌المنافع را دریافت کرد.[۸]

آثار ترجمه شده[ویرایش]

از فرین این آثار به فارسی ترجمه و منتشر شده:

  • رمان‌های «جاسوس‌ها» و «مترجم روسی» (ترجمه کیهان بهمنی، نشر چترنگ)
  • نمایشنامه‌های «دموکراسی» (ترجمه امید مهرگان، نشر رخداد نو)
  • «کپنهاگ» و «عطسه» (ترجمه حمید احیا و شهرام زرگر، نشر نیلا).[۹]

منابع[ویرایش]

  1. Gyles Brandreth (2002-06-27). "A closed book opens". Telegraph. Retrieved 2018-10-29.
  2. Hanks, Robert (2002-11-17). "Michael Frayn and Claire Tomalin: A marriage between the sheets". The Independent. Retrieved 2018-10-29.
  3. "The ultimate twinset: Jack and Finn Harries!".
  4. Rainey, Sarah (2012-09-14). "YouTube videos funded our gap year travels". Telegraph. Retrieved 2018-10-29.
  5. Andrew Billen (2009-04-23). "Michael Frayn on his very current Alphabetical Order". The Times. Retrieved 2018-10-29.
  6. Miller, Michael W. (2016-01-06). "Michael Frayn's 'Noises Off' Returns to Broadway". Wall Street Journal.
  7. John Walsh @johnhenrywalsh (2013-03-24). "Michael Frayn: Farce and the uncertainty principle". The Independent. Retrieved 2018-10-29.
  8. «مد و مه».
  9. «گفتگو با مایکل فرین: مردم از نویسنده، استمرار و اعتبار می‌خواهند». دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۶-۲۱.

پیوند به بیرون[ویرایش]