لودویگ بازیل
| لودویگ بازیل | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| زاده | ۱۹۳۱ میلادی۱۳۱۰ خورشیدیهمدان، ایران |
| خاستگاه | ارمنی‌های ایران |
| درگذشته | ۱۹۹۰ (۵۹ سال)۱۳۶۹ |
| پیشه | موسیقی‌دان و نوازندهٔ |
| ساز(ها) | ویلن |
لودویگ بازیل (ارمنی: Լուդւիկ Բազիլի) (۱۳۱۰–۱۳۶۹ش)، موسیقی‌دان و نوازندهٔ ویلن ارمنی‌تبار اهل ایران بود.
زندگی‌نامه[ویرایش]
وی در ۱۳۱۰ (۱۹۳۱) همدان به دنیا آمد و بیشتر سال های نوجوانی خود را در تهران گذراند و برای ادامه ی تحصیل راهی ایتالیا شد. وی در سال ۱۳۳۳ (۱۹۵۴) از مدرسه موسیقی سانتا چیچیلیای رم در رشته نوازندگی ویولن و در سپس در سال ۱۳۳۵ (۱۹۵۶) در رشتهٔ آموزش ویولن و آهنگسازی فارغ التحصیل شد. بین سال های ۱۳۴۴-۱۳۳۵ (۱۹۶۵-۱۹۵۶) در تهران زندگی کرد. از فعالیت‌های او می‌توان به رهبری «گروه همسرایان باشگاه فرهنگی-ورزشی آرارات تهران»، همکاری با انجمن فیلارمونیک تهران، رهبری گروه کر اپرای تهران و پایه‌گذاری و رهبری «گروه مرکز موسیقی هایریک» اشاره کرد. لودویگ بازیل از سال ۱۳۴۴ (۱۹۶۵) در آلمان سکنی گزید. بازیل قطعات برجسته ای بر مبنای آثار مذهبی و کلاسیک ارمنی به ویژه، کتاب سوگ نامهٔ نارک خلق کرده‌است. از شاگردان وی می توان شهرداد روحانی را نام برد. وی در سال ۱۳۶۹ (۱۹۹۰) درگذشت.
منابع[ویرایش]
- «چهره های معرفی شده در نمایشگاه هنرمندان ارمنی ایران». فصلنامه پیمان.
- لازاریان، ژانت د (۱۳۸۲). «موسیقی‌دانان». دانشنامه ایرانیان ارمنی. تهران: انتشارات هیرمند. صص. ۳۸۳-۳۸۲. شابک ۹۶۴-۶۹۷۴-۵۰-۳.