قمری جرجانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابوالقاسم زیاد بن محمّد شناخته‌شده به قمری جرجانی شاعر ایرانی همدوره و مدح‌کننده قابوس وشمگیر بود. شعر زیر از اوست:

بوستانا تو چو من گشتی و من گشته چو توتو مگر تازه شدی همچو من از ابر دگر
تو چنان تازه به ابری من چنین تازه به ابرجز که ابر تو دگرسان است و ابر من دگر
ابر من هنگام رادی شادمان و خندخندابر تو هنگام رادی سوکوار و دیده‌تر
ابر تو گه‌گاه بارد و آنچه بارد آب نابابر من پیوسته بارد وآنچه بارد سیم و زر
ابر تو چون رفت تو نابهره‌ور مانی از اوابر من هر جا که باشد من ز جودش بهره‌ور
تو ندانی خواند مدح ابر باران‌بار هیچمن ز نو ابر مدح خویش برخوانم زبر

منبع[ویرایش]