قاشق خاویار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
قاشق خاویار مادر مروارید با دسته نقره‌ای کنده‌کاری شده
قاشق خاویار پرشده از خاویار

قاشق خاویار به‌طور سنتی از مواد بی‌کنش مانند مادر مروارید،[۱] طلا، شاخ حیوانات و چوب ساخته می‌شود.[۲] این باور وجود دارد که خاویار نباید با قاشق فلزی سرو شود زیرا ممکن است مزه ناخوشایندی به خاویار بدهد.[۳] برخی از متخصصان غذا با اشاره به این که خاویار عموماً در قوطی‌های فلزی بسته‌بندی و فروخته می‌شود، تأثیر فلزات بر مزه خاویار را تصوری نادرست می‌دانند؛[۴] هرچند بعضی نیز باور دارند با توجه به واکنش‌پذیر بودن نقره، این فلز می‌تواند مزه خاویار را تغییر دهد.[۵]

طول قاشق خاویار معمولاً ۳ تا ۵ اینچ است و کاسه کوچک و گود آن می‌تواند پهن یا بیضی‌شکل باشد.

منابع[ویرایش]

  1. Wolke, Robert L. (2002). What Einstein Told His Cook: Kitchen Science Explained (1st ed.). New York: W.W. Norton. p. 163. ISBN 0-393-01183-6.
  2. "Eating Utensils: History of Cutlery: History of the Spoon". Retrieved 25 April 2014.
  3. Tesauro, Jason and Phineas Mollod (2002). The Modern Gentleman (2nd ed.). [Berkeley, Calif.]: Ten Speed Press. p. 48. ISBN 978-1-60774-006-3.
  4. Moore, Brett. "Gourmet Food - Storing and Serving Caviar". About.com. Archived from the original on 27 اكتبر 2011. Retrieved 1 April 2012. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  5. Burnside, Margaret Word (Jan–Feb 2010). "Ask Margaret: Why can't caviar be served with metal spoons?". Tampa Bay Magazine. 25 (1). Retrieved 14 November 2012.