فینال جام آزاد آمریکا ۲۰۰۹

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فینال جام آزاد آمریکا سال 2009
بازیکنان ساندرز اف سی پس از پیروزی در فینال، جام جام آزاد آمریکا را بلند می‌کنند
رویداد[[فینال جام آزاد آمریکا سال 2009]
باشگاه فوتبال دی‌سی یونایتد باشگاه فوتبال سیاتل ساندرز
۱ ۲
تاریخ۲ سپتامبر ۲۰۰۰۹
محل برگزاریورزشگاه RFK، واشینگتن دی سی
بهترین بازیکن بازیFredy Montero
داورAlex Prus
تماشاگران۱۷۳۲۹
آب‌وهواSunny, ۷۳ درجه فارنهایت (۲۳ درجه سلسیوس)[۱]
→ 2008

فینال جام آزاد آمریکا لامار هانت ۲۰۰۹ در ۲ سپتامبر ۲۰۰۹ در استادیوم یادبود رابرت اف کندی در واشینگتن دی سی برگزار شد. فدراسیون فوتبال ایالات متحده این نود و ششمین دوره از قدیمی‌ترین مسابقات فوتبال ایالات متحده آمریکا بود. این رویداد ورزشی توسط سیاتل ساندرز اف سی به پیروزی رسید که دی سی یونایتد را ۲–۱ شکست داد. کلاید سیمز تک گل دی سی یونایتد را به ثمر رساند. فردی مونترو و راجر لوسک دو گل سیاتل را به ثمر رساندند تا این باشگاه به دومین تیم گسترش دهنده تاریخ لیگ برتر فوتبال (MLS) تبدیل شود که در فصل افتتاحیه خود قهرمان این مسابقات شده‌است.

دی سی یونایتد به عنوان مدافع عنوان قهرمانی رقابت‌ها وارد مسابقات شد. آنها قبلاً در سال ۱۹۹۶ نیز قهرمان این مسابقات شده بودند. هر دو ساندرز اف سی و دی سی یونایتد باید قبل از ورود به تورنمنت رسمی در دو مرحله مقدماتی برای تیم‌های MLS بازی می‌کردند. قبل از فینال، اختلاف نظر عمومی بین مالکان دو باشگاه در مورد انتخاب دی سی یونایتد برای میزبانی در زمین خانگی خود، یعنی استادیوم RFK، وجود داشت.

به عنوان قهرمان مسابقات، ساندرز اف سی در دور مقدماتی لیگ قهرمانان کونکاکاف ۲۰۱۰–۱۱ موفق به کسب مقام شد. این باشگاه همچنین یک جایزه نقدی ۱۰۰۰۰۰ دلاری دریافت کرد، در حالی که دی سی یونایتد به عنوان نایب قهرمان، ۵۰۰۰۰ دلار دریافت کرد.

راه رسیدن به فینال[ویرایش]

اطلاعات بیشتر: 2009 Lamar Hunt U.S. Open Cup

جام آزاد آمریکا یک رقابت سالانه فوتبال آمریکایی است که برای همه تیم‌های وابسته به فدراسیون فوتبال ایالات متحده، از تیم‌های باشگاهی بزرگسالان آماتور گرفته تا باشگاه‌های حرفه‌ای لیگ برتر فوتبال (MLS)، که تیم‌هایی در ایالات متحده و کانادا دارد، باز است. در سال ۲۰۰۹، لیگ برتر فوتبال مجاز به حضور هشت تیم از تیم‌های مستقر در ایالات متحده در مسابقات شد. شش تیم برتر MLS از فصل قبل به‌طور خودکار واجد شرایط شدند، در حالی که دو مکان باقی مانده توسط مسابقات مقدماتی تعیین شد. هشت ورودی MLS بازی را در دور سوم مسابقات آغاز کردند.[۲]

در سال ۲۰۰۹، MLS به بازار سیاتل گسترش یافت و یک تیم جدید به لیگ سیاتل ساندرز اف سی اضافه کرد. به عنوان یک تیم گسترش، آنها باید قبل از ورود به مسابقات، مسابقات مقدماتی را انجام می‌دادند.[۳] به همین ترتیب، دی سی یونایتد در میان شش تیم برتر MLS 2008 به پایان نرسید و بنابراین باید قبل از ورود به تورنمنت رسمی، مراحل مقدماتی را پشت سر می‌گذاشت.[۴]

A grass field with some overhead lighting, a soccer goal, and stadium bleachers on one side.
ساندرز اف سی میزبان مسابقات جام آزاد ایالات متحده در مجموعه ورزشی استارفایر بود.

سیگی اشمید، مربی تیم ساندرز اف سی، قبل از اولین بازی مقدماتی آنها مقابل رئال سالت لیک، تأکید کرد که جام آزاد آمریکا برای باشگاه مهم است و آنها برای بردن بازی می‌کنند.[۵] ساندرز اف سی بازی‌های خانگی جام آزاد آمریکا را در مجموعه ورزشی استارفایر در توکویلا، واشینگتن انجام داد. این مرکز کوچکتر از استادیوم خانگی باشگاه برای مسابقات لیگ، Qwest Field است، اما نمایندگان ساندرز FC جو در Starfire را برای مسابقات جام حذفی کوچکتر ترجیح دادند.[۶]

در ۲۸ آوریل ۲۰۰۹، ساندرز اف سی رئال سالت لیک را

۴–۱ در اولین مسابقه مقدماتی خود شکست داد. سباستین لو توکس دو گل به ثمر رساند و راجر لوسک سه پاس گل در مقابل تماشاگران فروخته شده در استارفایر به ثمر رساند.[۷] ساندرز اف سی دومین مسابقه مقدماتی خود را در ۲۶ می ۲۰۰۹ نیز در استارفایر میزبانی کرد، این بار مقابل کلرادو راپیدز. بازیکن تعویضی کوین فارست تک گل این مسابقه را به ثمر رساند که سیاتل با نتیجه ۱–۰ راپیدز را شکست داد و ورود آنها را به دور سوم مسابقات رسمی جام حذفی به عنوان یکی از هشت تیم نماینده MLS تضمین کرد.[۸]

در ۱ ژوئیه ۲۰۰۹، ساندرز اف سی به پورتلند سفر کرد و تیمبرز از لیگ دسته اول USL، رقیب تاریخی تیم را با نتیجه ۲–۱ در مقابل تماشاگران فروخته شده شکست داد. راجر لوسک و استفن کینگ هر دو برای سیاتل گلزنی کردند.[۹] هفته بعد، در یک مسابقه یک چهارم نهایی در استارفایر، ساندرز اف سی میزبان کانزاس سیتی را ۱–۰ در یک ضربه پنالتی در دقیقه ۸۹ توسط سباستین لو توکس شکست داد.[۱۰] سه هفته بعد، در ۲۱ ژوئیه، ساندرز اف سی بازی نیمه نهایی خود را ۲–۱ بر هیوستون دینامو در استارفایر برد. سیاتل زمانی که استفن کینگ یک گل به ثمر رساند، پنج دقیقه به وقت اضافه رسید و ساندرز اف سی را به فینال جام رساند.[۱۱]

باشگاه‌های MLS برای اولین بار در مسابقات جام آزاد ایالات متحده در سال ۱۹۹۶ شرکت کردند. دی سی یونایتد در آن سال برنده مسابقات شد و موفقیت خود را در سال ۲۰۰۸ تکرار کرد.[۱۲] در سال ۲۰۰۹، باشگاه دفاع از عنوان خود را در دور مقدماتی MLS آغاز کرد.[۱۳] این بدان معنا بود که آنها باید شش بازی را به جای چهار بازی لازم برای کسب جام در سال ۲۰۰۸ می‌بردند.[۴]

در اولین مسابقه مقدماتی خود در ۲۸ مارس ۲۰۰۹، آنها در ورزشگاه RFK در واشینگتن دی سی میزبان اف سی دالاس بودند.[۱۴] دومین مسابقه مقدماتی دی سی یونایتد نیز در استادیوم RFK در ۲۰ می ۲۰۰۹ برگزار شد. در یک مسابقه پر امتیاز مقابل نیویورک ردبولز، دی سی با نتیجه ۵–۳ پیروز شد. کریس پونتیوس دو گل از پنج گل یونایتد را به ثمر رساند و به دور سوم مسابقات رسمی دی سی راه یافت.[۱۵]

در ۳۰ ژوئن ۲۰۰۹، دی سی یونایتد رقابت‌های جام حذفی را در برابر تیم Ocean City Barons لیگ برتر توسعه USL آغاز کرد. این مسابقه که به میزبانی یونایتد در مریلند ساکرپلکس در بویدز ، مریلند برگزار شد، با برتری ۲–۰ دی سی به پایان رسید.[۱۶] به عنوان یک باشگاه رده چهارم، ترکیب بارون‌ها دارای بازیکنان آماتور بود در حالی که یونایتد فقط سه بازیکن معمولی داشت. این دیدار تا ۷۴ بدون گل باقی ماند دقایقی قبل از اینکه دی سی در یک ضربه پنالتی توسط کریستین گومز که دیرهنگام تعویض شد، پیش بیفتد.[۱۷] یک هفته بعد، در ۷ ژوئیه، دی سی یونایتد دوباره میزبان بازی یک چهارم نهایی خود در SoccerPlex بود و هریسبورگ سیتی جزیرهرز از دسته دوم USL را با نتیجه ۲–۱ شکست داد.[۱۸] در ۲۱ جولای ۲۰۰۹، دی سی یونایتد در مسابقه نیمه نهایی خود در ساکرپلکس میزبان تیم‌های سطح پایین دیگری بود. این بار آنها روچستر راینوس از دسته اول USL را با نتیجه ۲–۱ شکست دادند.[۱۹] بازی تا دقیقه ۸۲ مساوی ۱–۱ بود که گل بویزز خومالو دی سی را به فینال جام رساند.[۲۰]

پیش بازی[ویرایش]

انتخاب محل برگزاری[ویرایش]

A large circular stadium with a curving overhang behind a mostly empty parking lot.
ورزشگاه RFK به عنوان میزبان فینال جام حذفی انتخاب شد.

راهر دو سیاتل ساندرز اف سی و دی سی یونایتد برای میزبانی فینال به US Soccer پیشنهاد دادند. پیشنهاد دی سی یونایتد شامل پیشنهاد میزبانی مسابقه در استادیوم RFK، استادیوم خانگی آنها در واشینگتن دی سی با ظرفیت ۴۵۵۹۶ نفر بود. پیشنهاد Sounders FC برای میزبانی مسابقه در Qwest Field، استادیوم خانگی آنها در سیاتل، با ظرفیت ۳۲٬۴۰۰ برای مسابقات فوتبال، پیشنهاد شد. روند انتخاب پیشنهاد برنده خصوصی نگه داشته شد.[۱۲] زمانی که پیشنهاد دی سی یونایتد انتخاب شد،[۲۱] مدیر کل ساندرز اف سی آدریان هانوئر ابراز تردید کرد که این پیشنهاد بهتر از پیشنهاد سیاتل بوده‌است. او همچنین خاطرنشان کرد که اگر سیاتل میزبان این مسابقه بود، احتمالاً تمام شده بود.[۲۲] این امر باعث پاسخ کوین پین، رئیس دی سی یونایتد شد، که استدلال کرد که دی سی یونایتد در مناقصه منصفانه برنده شده‌است و گفت که از اظهارات هانوئر آزرده خاطر شده‌است.[۲۳] به دنبال این اختلاف نظر عمومی، دی سی یونایتد یک کمپین بازاریابی برای فروش بیشتر بلیط‌های مسابقه راه اندازی کرد که شامل وب سایت جدیدی به نام WeWinTrophies.com بود که تاریخچه عناوین باشگاه را به عنوان یک امتیاز اصلی MLS نشان می‌داد. این کمپین همچنین نامه‌ای سرگشاده در روزنامه‌های محلی داشت که در آن بیان می‌کرد ساندرز اف سی و هوادارانش فکر نمی‌کردند دی‌سی شایسته میزبانی مسابقه باشد و هواداران دی‌سی را «استاندارد» حمایت در لیگ اعلام کردند. ویدئوهایی از افراد مشهور محلی در وبلاگ رسمی این تیم منتشر شد و از هواداران خواست تا در فینال شرکت کنند. تخفیف بلیت و قیمت ویژه امتیازات این مسابقه نیز به عنوان بخشی از تلاش بازاریابی ویژه فینال جام اعلام شد.[۲۱]

تحلیل و بررسی[ویرایش]

خطا: هیچ متنی برای گفتاورد وارد نشده است (or equals sign used in the actual argument to an unnamed parameter)

زیگفرید شمیت، Seattle Sounders FC Head Coach[۲۴]

قبل از دیدار در فینال جام آزاد ایالات متحده، ساندرز اف سی و دی سی یونایتد تنها یک بار در ۱۷ ژوئن در کیوست فیلد در سیاتل به مصاف هم رفته بودند.[۲۵] در آن دیدار، ساندرز اف سی برتری ۳–۱ نیمه دوم را با اجازه دادن به دی سی یونایتد برای زدن دو گل در اواخر بازی هدر داد. با تساوی ۳–۳ به پایان رسید.[۲۶]

از سال ۱۹۹۶، زمانی که تیم‌های MLS برای اولین بار در مسابقات شرکت کردند، تیم میزبان ۹ بار پیروز شده بود و تنها دو بار در بازی نهایی شکست خورد.[۲۵] سیگی اشمید، مربی تیم ساندرز اف سی در مورد آنچه تیمش به بازی می‌آورد، اظهار داشت: «ما یک لیست تمیز به ارمغان می‌آوریم. ما هیچ تجربه منفی در بازی‌های قهرمانی نداشته‌ایم، بنابراین می‌خواهیم فقط یک میراث مثبت برای تیم خود بسازیم و می‌دانیم که فرصتی برای تاریخ سازی برای تیم خود داریم. هر بازیکنی این را می‌داند و این چیزی است که ما می‌خواهیم تلاش کنیم و انجام دهیم.»[۲۴] دی سی یونایتد قبلاً دو بار در سال‌های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۸ قهرمان جام آزاد آمریکا شده بود و این چهارمین حضور آنها در فینال مسابقات بود.[۲۶] کوین پین، رئیس دی سی یونایتد به سادگی گفت: «ما می‌خواهیم هر چیزی را که وارد می‌کنیم برنده شویم.»[۲۷]

مدیر کل ساندرز اف سی آدریان هانوئر در مورد تمایل باشگاهش برای بردن جام و حضور در لیگ قهرمانان کونکاکاف اظهار داشت: «این یک قدم به سوی هدف اعلام شده ما برای رقابت در مسابقات قهرمانی باشگاه‌های جهان است، زیرا برنده لیگ قهرمانان کونکاکاف یک قهرمانی را به دست می‌آورد. حضور در مسابقات قهرمانی باشگاه‌های جهان.»[۲۷]

همخوانی داشتن[ویرایش]

فینال جام آزاد آمریکا ۲۰۰۹ در ۲ سپتامبر در استادیوم RFK در واشینگتن دی سی برگزار شد[۲۸]مجموع هوادار در این مسابقه شرکت کردند۱۷۳۲۹ که بسیار کمتر از ظرفیت موجود استادیوم است.[۲۸] تقریباً ۲۰۰ طرفدار ساندرز اف سی در عرشه بالایی کنار هم نشسته بودند.[۲۸][۲۹] هم مسافت سفر و هم برنامه‌ریزی اواسط هفته، حضور هواداران سیاتل را دشوار می‌کرد.[۳۰] پوشش زنده تلویزیونی در سطح ملی توسط کانال Fox Soccer ارائه شد.[۲۱]

نیمه اول[ویرایش]

هر دو باشگاه در مسابقات قبلی مسابقات از ترکیبی از بازیکنان ذخیره و بازیکنان اصلی استفاده کرده بودند، اما برای فینال هیچ‌یک از تیم‌ها از بازیکنان ذخیره در ترکیب اصلی خود استفاده نکردند، سیاتل با آرایش ۴-۴-۲ وارد زمین شد در حالی که دی سی یونایتد با آرایش ۳-۴-۳ بود.[۳۱] این دیدار از ساعت ۷:۳ دقیقه آغاز شد بعد از ظهر به وقت محلی[۲۸]

۵ دقیقه بعد از بازی، کریس پونتیوس، بازیکن سال اول دی سی یونایتد، اولین فرصت آن شب را داشت که لئوناردو گونزالس، مدافع ساندرز اف سی را پشت سر گذاشت و پاس مورب را از کلاید سیمز دریافت کرد. با این حال، به دلیل سختی زاویه شوت، ضربه پونتیوس از بالای دروازه دورتر بود.[۳۱] در دقیقه۱۰، فردی مونترو، مهاجم تیم ساندرز اف سی از فاصله نزدیک به سمت دروازه شوت کرد، اما جاش ویکس، دروازه‌بان دی سی، ضربه را دفع کرد.[۲۹][۳۱] هفت دقیقه بعد، کریستین گومز با یک ضربه ایستگاهی مستقیم از ۲۸ یارد (۲۶ متر) موقعیت گلزنی داشت. اما ضربه پایین او در فاصله کمی از هدف پیچید.[۳۱] در دقیقه ۱۸، سباستین لو توکس، هافبک سیاتل، توپی را به فردی هم تیمی خود وارد کرد، که ضربه او به سمت دروازه به سختی توسط ویکس قطع شد و او با پا به بیرون ضربه زد و ضربه را مهار نمود.

نیمه دوم[ویرایش]

در حالی که بازیکنان برای نیمه دوم وارد زمین شدند، تام سوهن، مربی دی سی، تصمیم گرفت تا سانتینو کوارانتا را جایگزین فرد، که در نیمه اول غیر فاکتور بود، کند.[۳۱] در دقیقه ۶۰، گومز، پونتیوس و لوسیانو امیلیو در محوطه جریمه یا محوطه ۱۸ قدم سیاتل برای ۱ موقعیت برای یونایتد با هم ترکیب شدند، اما پونتیوس ضربه را اشتباه زد که باعث به مهار آسان گلر سیاتل، کیسی کلر شد.[۳۱] هفت دقیقه بعد، فرصت ناموفق دیگری برای دی سی یونایتد منجر به ضد حمله ساندرز اف سی شد که ضربه فردی لیانگبرگ توسط ویکس دفع شد. ریباند در مقابل فردی مونترو قرار گرفت، او ابتدا پاهایش را به هم زد و توپ را وارد دروازه کرد و باعث برتری ۱–۰ ساندرز اف سی شد.[۱][۲۸] پس از گل، جاش ویکس، دروازه‌بان دی سی یونایتد که ناامید شده بود، در حالی که مونترو هنوز روی زمین بود، پای او را کوبید. پس از همفکری با داور چهارم، داور الکس پروس به دلیل رفتار ویکس کارت قرمز نشان داد و او را از بازی اخراج کرد. میلوش کوچیچ، دروازه‌بان ذخیره یونایتد، پس از این اتفاق به جای کریستین گومز تعویض شد و دی سی تا پایان بازی با ۱۰ بازیکن بازی کرد.[۱]

علیرغم اینکه دی سی یونایتد یک مرد بود، مالکیت توپ را در حالی که بازی به سمت تمام وقت پیش می‌رفت در اختیار داشت کرد.[۳۱] تنها ۴ دقیقه قبل از پایان بازی، سباستین لو توکس از سیاتل، دفاع دی سی، دژان یاکوویچ را از توپ خارج کرد، به سمت دروازه دریبل زد و سپس یک پاس مرکزی برای هم تیمی اش راجر لوسکه داد که گل به ثمر برسد و پیروزی سیاتل را به ۲–۰ افزایش داد.[۱] با گذشت زمان، یونایتد ناامیدانه همه بازیکنان را به جلو پرتاب کرد و در دقیقه ۸۹ زمانی که سیمز پس از یک ضربه ایستگاهی Quaranta، یک توپ شل را به خانه زد، توانست اختلاف امتیاز را به یک کاهش دهد.[۳۱] در طول پنج دقیقه وقت تلف شده، دی سی با سانترها و شوت‌های مکرر تلاش کرد تا گل تساوی را به ثمر برساند.[۲۸][۳۱]

در پایان، ساندرز اف سی توانست در مقابل فشار دیرهنگام دی سی برای پیروزی ۲–۱ مقاومت کند و تبدیل به دومین تیم گسترش دهنده م ال اس در تاریخ لیگ شد (شیکاگو فایر اولین بود) که در فصل افتتاحیه جام آزاد ایالات متحده را برنده شد.[۱] بازیکنان و مربیان پس از سوت پایان به داخل زمین دویدند، با هم بالا و پایین پریدند و با عجله به گوشه ای از زمین رفتند تا از تشویق هواداران ساندرز اف سی در عرشه بالایی استقبال کنند.[۳۲]

جزئیات بازی[ویرایش]

v
D.C. United
Seattle Sounders FC
بازیکن برتر مسابقه:[۳۳]{{سخ}} فردی مونترو

داور:[۱]{{سخ}} الکس پروس{{سخ}} کمک داوران:{{سخ}} گرگ بارکی{{سخ}} راب فریدی{{سخ}} داور چهارم:{{سخ}} اندرو چاپین

آمار[ویرایش]

ریتینگ

کلی[۲۸]
دی سی یونایتد صدا دهنده‌ها اف سی
گل‌های زده شده ۱ ۲
مجموع ضربات ۱۸ ۱۵
شوت به سمت هدف ۷ ۷
ذخیره می‌کند ۵ ۶
ضربات کرنر ۵ ۵
خطاهای انجام شده ۴ ۱۳
آفساید ۱ ۲
کارت‌های زرد ۰ ۳
کارت‌های قرمز ۱ ۰

پست مسابقه[ویرایش]

Two men carry a bright silver trophy with another man walking behind holding a green and blue scarf overhead.
اعضای طرفداران شهر امرالد جام اوپن آمریکا را در ماه مارس تا مسابقه حمل می‌کنند.

در کنگره خبری پس از بازی، جاش ویکس در مورد اخراج خود صحبت کرد و گفت: "این یک اشتباه از طرف من بود و باید عبرت خود را یاد بگیرم. داور چهارم تماس گرفت و داور تصمیم نهایی را گرفت. همین بود. من هیچ بهانه ای برای آن ندارم فوق العاده، بسیار، بسیار باعث افسوس خوردن ."[۳۴] یک ماه پس از این حادثه، US Soccer اعلام کرد که ویکس از مسابقات جام آزاد آمریکا برای ۵ مسابقه محروم

خواهد شد.[۳۵]

پس از برد، بسیاری از هواداران ساندرز اف سی در فرودگاه بین‌المللی کینگ کانتی جمع شدند تا از تیم در بازگشت به سیاتل استقبال کنند.[۳۶] این جام در چندین رویداد در اطراف سیاتل در هفته‌های پس از پیروزی ساندرز اف سی به نمایش گذاشته شد. در ۱۹ سپتامبر، جام به طرفداران ساندرز اف سی اهدا شد تا در مسابقه مارس قبل از بازی لیگ ساندرز اف سی در کیوست فیلد مقابل چیواس ایالات متحده حمل کنند.[۳۷]

با برنده شدن در مسابقات جام آزاد ایالات متحده، ساندرز اف سی در دور مقدماتی لیگ قهرمانان کونکاکاف ۲۰۱۰–۱۱ موفق به کسب مقام شد.[۱] سیاتل همچنین جایزه نقدی ۱۰۰۰۰۰ دلاری را دریافت کرد در حالی که دی سی یونایتد به عنوان نایب قهرمان مسابقات ۵۰۰۰۰ دلار دریافت کرد.[۳۸] کوین فارست که گل برد او در بازی در تقابل

کلرادو باعث شد تا ساندرز اف سی به مسابقات راه یابد، علیرغم آزاد شدن توسط تیم قبل اماسبقه اخرال، سهمی از جایزه و یک مدال دریافت کرد.[۳۹]

در ژانویه ۲۰۱۰، موفقیت باشگاه در مسابقات جام آزاد ایالات متحده در میان دلایل متعددی که سنای ایالت واشینگتن قطعنامه ای را برای تجلیل از ساندرز اف سی تصویب کرد ذکر شد.[۴۰]

در ۵ اکتبر ۲۰۱۰، سیاتل به مسابقه نهایی بازگشت و کلمبوس کرو را ۲–۱ شکست داد تا قهرمان جام آزاد ایالات متحده شود.[۴۱] این بار باشگاه Sounders FC میزبان فینال در Qwest Field بود و با حضور ۳۱۳۱۱ نفر، رکورد ۸۱ ساله این رویداد را شکست.[۴۲]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ "Seattle Sounders FC Become Second MLS Expansion Team to Claim U.S. Open Cup Crown". United States Soccer Federation. September 2, 2009. Archived from the original on June 1, 2016. Retrieved January 27, 2009.
  2. ↑ "First And Second Round Pairings For 2009 Lamar Hunt U.S. Open Cup Announced". United States Soccer Federation. May 27, 2009. Archived from the original on May 31, 2009. Retrieved May 12, 2020.
  3. ↑ "Sounders FC to Host Real Salt Lake in Open Cup Play-In" (Press release). Sounders FC Public Relations. March 9, 2009. Archived from the original on 12 March 2009. Retrieved January 25, 2010.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Haydon, John (April 22, 2009). "United faces long road". The Washington Times. Retrieved April 26, 2010.
  5. ↑ Romero, José Miguel (April 27, 2009). "Sigi Schmid quotes, 4–27–09". The Seattle Times. Archived from the original on February 24, 2012. Retrieved January 24, 2009.
  6. ↑ Johns, Greg (May 7, 2009). "Colorado coach miffed at Sounders' playing facility". Seattle Post-Intelligencer. Archived from the original on May 31, 2009. Retrieved July 5, 2009.
  7. ↑ Winner, Andrew (April 29, 2009). "Sounders FC defeat RSL in US Open Cup qualifier". Major League Soccer. Retrieved April 9, 2010.
  8. ↑ Gaschk, Matt (May 26, 2009). "US Open Cup – Colorado Rapids Match Report". Seattle Sounders FC. Archived from the original on 16 اكتبر 2013. Retrieved January 25, 2010. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  9. ↑ Romero, José Miguel (July 2, 2009). "Sounders FC cuts down Portland 2–1 in spirited battle of Northwest rivals". The Seattle Times. Retrieved January 25, 2010.
  10. ↑ Romero, José Miguel (July 8, 2009). "Sounders FC earns 1–0 victory over Kansas City Wizards in Open Cup". The Seattle Times. Retrieved January 25, 2010.
  11. ↑ Romero, José Miguel (July 21, 2009). "Sounders beat Dynamo in Open Cup semis, 2–1". The Seattle Times. Archived from the original on 2011-06-04. Retrieved January 25, 2010.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Goff, Steven (September 2, 2009). "United, Sounders Add Heat to U.S. Open Cup Final". The Washington Post. Retrieved February 7, 2010.
  13. ↑ "D.C. United set to host U.S. Open Cup play-in game" (Press release). D.C. United. February 25, 2009. Retrieved January 25, 2010.
  14. ↑ Snear, Chris (April 22, 2009). "FC Dallas fall to United in Open Cup play-in match". Major League Soccer. Retrieved April 9, 2010.
  15. ↑ Boehm, Charles (May 20, 2009). "United earn 2009 US Open Cup berth". Major League Soccer. Retrieved April 9, 2010.
  16. ↑ Goff, Steven (July 1, 2009). "D.C. United Scrapes Past Ocean City in U.S. Open Cup Match". The Washington Post. Retrieved April 26, 2010.
  17. ↑ Boehm, Charles (June 30, 2009). "Substitutes lead United past Barons". Major League Soccer. Retrieved April 9, 2010.
  18. ↑ "Official Match Information – Harrisburg City Islanders at DC United". United Soccer Leagues. July 7, 2009. Archived from the original on 2010-05-08. Retrieved January 25, 2010.
  19. ↑ Daly, Danny (July 22, 2009). "Late goal lifts United". The Washington Times. Retrieved April 26, 2010.
  20. ↑ Boehm, Charles (July 22, 2009). "Late goal lifts United into Open Cup final". Major League Soccer. Archived from the original on 2009-07-25. Retrieved January 25, 2010.
  21. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ ۲۱٫۲ Romero, José Miguel (August 31, 2009). "U.S. Open Cup has been battle, and that's just on final site". The Seattle Times. Retrieved September 10, 2009.
  22. ↑ Ruiz, Don (July 22, 2009). "Hanauer defends Sounders' failed Open Cup bid". The News Tribune. Archived from the original on September 17, 2009. Retrieved September 11, 2009.
  23. ↑ Steve, Goff (July 23, 2009). "Payne Responds to Sounders". The Washington Post. Archived from the original on September 2, 2012. Retrieved September 11, 2009.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ "Seattle Sounders Head Coach Sigi Schmid Pre-Match Quote Sheet". United States Soccer Federation. September 1, 2009. Archived from the original on June 1, 2016. Retrieved April 20, 2010.
  25. ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ "2009 U.S. Open Cup Final-Seattle Sounders vs. D.C. United Game Notes". United States Soccer Federation. September 1, 2009. Archived from the original on June 1, 2016. Retrieved April 20, 2010.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ "Sounders, DC United vie for US Open Cup". Major League Soccer. September 2, 2009. Archived from the original on 27 اكتبر 2014. Retrieved April 20, 2010. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  27. ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ Romero, José Miguel (September 1, 2009). "Sounders FC playing for U.S. Open Cup trophy". The Seattle Times. Retrieved April 20, 2010.
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ ۲۸٫۲ ۲۸٫۳ ۲۸٫۴ ۲۸٫۵ ۲۸٫۶ Gaschk, Matt (September 2, 2009). "U.S. Open Cup – DC United Match Report". Seattle Sounders FC. Archived from the original on 4 September 2009. Retrieved January 25, 2010.
  29. ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ "Sounders top United 2–1 to win Open Cup Final". AmericanSoccerNews.net. September 3, 2009. Archived from the original on September 9, 2009. Retrieved January 25, 2010.
  30. ↑ Steinberg, Dan (September 3, 2009). "Sounders Fans Take On D.C." The Washington Post. Retrieved April 16, 2010.
  31. ↑ ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ ۳۱٫۲ ۳۱٫۳ ۳۱٫۴ ۳۱٫۵ ۳۱٫۶ ۳۱٫۷ ۳۱٫۸ Boehm, Charles (September 2, 2009). "United falls to Sounders in Open Cup final". D.C. United. Retrieved January 25, 2010.
  32. ↑ Romero, José Miguel (September 2, 2009). "Sounders FC win U.S. Open Cup". The Seattle Times. Retrieved September 10, 2009.
  33. ↑ Hakala, Josh (September 14, 2009). "Kasey Keller named TheCup.us Player of the Tournament, Fredy Montero MVP of Final". TheCup.us. Archived from the original on October 26, 2009. Retrieved October 11, 2009.
  34. ↑ Romero, José Miguel (September 2, 2009). "Reviewing tonight's Open Cup match". The Seattle Times. Retrieved January 28, 2010.
  35. ↑ Goff, Steven (October 5, 2009). "Wicks Suspended 5 Games". The Washington Post. Retrieved January 25, 2010.
  36. ↑ Romero, José Miguel (September 4, 2009). "Sounders FC fans welcome the team home from Open Cup". The Seattle Times. Retrieved January 25, 2010.
  37. ↑ Romero, José Miguel (September 16, 2009). "Sounders FC practice, 9–16–09". The Seattle Times. Retrieved January 26, 2010.
  38. ↑ Bell, Jack (September 3, 2009). "Sounders Grab a Trophy". The New York Times. Retrieved January 25, 2010.
  39. ↑ Romero, José Miguel (October 9, 2009). "Kevin Forrest gets medal from Sounders FC". The Seattle Times. Retrieved January 25, 2010.
  40. ↑ "Senate Resolution 8667" (PDF). Washington State Legislature. January 2010. Archived from the original (PDF) on July 19, 2011. Retrieved January 25, 2010.
  41. ↑ Mayers, Joshua (October 5, 2010). "Sounders FC keeps U.S. Open Cup". The Seattle Times. Archived from the original on October 9, 2010. Retrieved October 9, 2010.
  42. ↑ Mayers, Joshua (September 13, 2010). "You've done it again – 22,000 tickets sold for Open Cup final". The Seattle Times. Archived from the original on September 15, 2010. Retrieved September 14, 2010.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فینال_جام_آزاد_آمریکا_۲۰۰۹&oldid=36432627»