فعال‌کننده پروترومبین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فعال‌کننده پروترومبین (انگلیسی: Prothrombin activator) مجموعه‌ای از دوازده عامل انعقاد خون است که در کاتالیز پروترومبین به ترومبین عمل می‌کنند. فعال‌کننده پروترومبین در پاسخ به آسیب عروق خونی توسط مجموعه‌ای از واکنش‌های شیمیایی در بدن آزاد می‌شود.

منابع[ویرایش]

  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Prothrombin activator». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱.
  • Guyton, Arthur; Hall, John (2006). Textbook of Medical Physiology (11th edition). p. 459.