فرهنگ زندگی خانگی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زندگی خانوادگی یک ارزش کلیدی فرهنگ زندگی خانگی است

فرهنگ زندگی خانگی (انگلیسی: Culture of Domesticity)[۱] اصطلاحی است که توسط مورخان برای توصیف آنچه به نظر آنها یک نظام ارزشی غالب در میان طبقه فرادست و طبقه متوسط در طول قرن ۱۹ در ایالات متحده بوده‌است، استفاده می‌شود.[۲] این نظام ارزشی بر ایده‌های جدید زنانگی، نقش زن در خانه و پویایی کار و خانواده تأکید داشت. بر اساس این عقیده، «زنان واقعی» باید دارای چهار فضیلت اصلی باشند: تقوا، پاکی، اهل خانه‌داری و تسلیم. این ایده حول محور این بود که زن مرکز خانواده باشد و او را «نور خانه» می‌دانستند.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Lisa A. Keister, Darby E. Southgate (2011). Inequality: A Contemporary Approach to Race, Class, and Gender. Cambridge: Cambridge University Press. p. 228. ISBN 978-0-521-68002-8.
  2. Keister 2011, p. 228.
  3. Lavender, Catherine. "Notes on The Cult of Domesticity Womanhood" (PDF). The College of Staten Island/CUNY. Archived from the original (PDF) on 28 اكتبر 2014. Retrieved 27 October 2014. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)