فتوحی مروزی

اثیرالدین (شرف‌الحکما) فتوحی مروزی، شاعر ایرانی نیمهٔ دوم سدهٔ ششم هجری است. با ادیب صابر دوستی و مراوده داشت. با انوری نیز معاصر بود و با او معارضه داشت.

این قطعهٔ مشهور را به نام انوری سرود و پراکنده ساخت، و آشوبی در بلخ به پا کرد که دامان انوری را گرفت:

چار شهر است خراسان را بر چار طرف		که وسطشان به مسافت کم صددرصد نیست
گرچه معمور و خرابش همه مردم دارد		نه چنان است که آبستن دیو و دد نیست
مصر جامع را چاره نبود از بد و نیک		معدن زرّ و گهر بی سرب و بُسّد نیست
بلخ را عیب اگر چند به اوباش کنند		بر هر بیخردی نیست که صد بخرد نیست
مرو شهری ست بترتیب همه چیز در او		جدّ و هزلش متساوی و هری هم بد نیست
حبّذا شهر نشابور که در ملک خدای		گر بهشت است همین است وگرنه خود نیست

منابع

• تاریخ ادبیات در ایران، ذبیح‌الله صفا، جلد دوم، ص ۶۸۸-۶۹۰
• لغت‌نامه دهخدا: اثیرالدین فتوحی مروزی