عمره بنت عبدالرحمن
| عمره بنت عبدالرحمن | |
|---|---|
| زادهٔ | ۲۳ هجری قمری مدینه |
| درگذشت | ۱۰۶ هجری قمری ۷۲۳ میلادی مدینه |
عُمره بنت عبدالرحمن نوهٔ صحابی محمد، اسد بن زراره انصاری بود که به‌عقیدهٔ صحیح بخاری، عمره «همچون یک منشی» به عایشه خدمت می‌کرد و او را «غوطه‌ور در عمق بحر دانش» توصیف می‌کند. مالک بن انس گفته‌است که عمره اشتباهات برادرزادهٔ خود را که قاضی‌القضات شهر مدینه بود، تصحیح می‌کرد.[۱]
عمره در سال ۷۲۳ میلادی در سن ۷۷ سالگی درگذشت.
پانویس[ویرایش]
- ↑ شهید، نیاکان ما، ۳۸.
منابع[ویرایش]
- شهید، فریده (۱۳۹۲). نیاکان ما: زنانی که در جوامع اسلامی حقوق خود را مطالبه کردند. ترجمهٔ فاطمه صادقی. تهران: نگاه معاصر. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۷۴۷-۶۹-۰.