علی بن یونس عاملی نباطی بیاضی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

علی بن محمد بن یونس عاملی نباطی بیاضی بقاعی، که به زین الدین و ابومحمد شهره است، یکی از مفسران و متکلمان و ادیبان شیعه بوده‌است که در قرن نهم می‌زیسته‌است. وی در رمضان سال ۷۹۱ در نبطیه جبل عامل به دنیا آمده و در سال ۸۷۷ ه‍.ق از دنیا رفته‌است. وی توسط مجلسی، حر عاملی و کفعمی و خوانساری به وثاقت و علم و کمالات ستایش شده‌است.[۱]

اساتید[ویرایش]

از اساتید وی هیچ یادی نشده‌است، اما سید زین الدین علی بن دقماق حسینی، مؤلف نزهة العشاق و جمال الدین احمدبن حسین بن مطهر از جمله مشایخ وی در نقل روایت اند.[۱]

شاگردان[ویرایش]

ناصربن ابراهیم بویهی، تقی الدین ابراهیم بن علی کفعمی و شرف الدین بن جمال الدین بن شمس الدین بن سلیمان از جمله شاگردان وی محسوب می‌شوند.[۱]

آثار[ویرایش]

از جمله آثار وی، الصراط المستقیم الی مستحقی التقدیم است که در علم کلام نگاشته شده‌است. این اثر دارای هفده باب است و در تألیف آن از ۲۸۲ اثر شیعی و سنی استفاده شده‌است.[۱][۲]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «دانشنامه جهان اسلام - بنیاد دائرةالمعارف اسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۶.
  2. «حدیث حوزه - حدیث حوزه - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۶.