ظهیرالدین نیشاپوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ظهیرالدین نیشاپوری (درگذشت ح. ۱۱۸۴) نویسنده فارسی‌زبان و نویسنده سلجوق‌نامه، یکی از مهم‌ترین منابع تاریخ امپراتوری سلجوقی بود. زندگانی نیشاپوری مبهم است؛ گزارش شده‌است که او آموزگار سلطان‌های پیشین سلجوقی مانند مسعود سلجوقی (حک. ۱۱۳۴–۱۱۵۲) و ارسلان بن طغرل (۱۱۵۳) بوده است. هرچند که امروزه سلجوق‌نامه دیگر در دسترس نیست، اما توسط نجم‌الدین راوندی به عنوان منبع اصلی آثارش به کار برده شده بود.[۱]

پانویس[ویرایش]

  1. Bosworth 1995, p. 64.

منابع[ویرایش]

  • Bosworth, C.E. (1995). "Nīs̲h̲āpūrī". In Bosworth, C. E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W. P. & Lecomte, G. (eds.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume VIII: Ned–Sam. Leiden: E. J. Brill. p. 64. ISBN 978-90-04-09834-3.