شورای‌عالی کار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شورای‌عالی کار
رهبری
رئیس
دبیر
علی‌حسین رعیتی فرد، معاون روابط کار[۱]
محل نشست‌ها
تهران، ایران

شورای‌عالی کار یکی از شوراهای عالی در ایران است. از وظایف اصلی این شورا، تعیین حداقل دستمزد کارگران می‌باشد.

تاریخچه[ویرایش]

پیشینه شورای‌عالی کار به دوران پهلوی بازمی‌گردد. با پیشنهاد این شورا، طرح اولیه قانون کار تهیه شد.[۲] در سال ۱۳۲۸، «قانون اجازه اجرای گزارش کمیسیون پیشه و هنر و بازرگانی مربوط به کارگران و کارفرمایان»[۳] و در سال ۱۳۳۷، «قانون کار»[۴] تصویب شدند و در آنها، وظایف و ترکیب شورای‌عالی کار (نمایندگان دولت، کارفرمایان و کارگران) تعیین شد.

پس از انقلاب ۱۳۵۷ و در سال ۱۳۶۹، قانون کار جمهوری اسلامی ایران تصویب شد. فصل دهم این قانون به شورای‌عالی کار پرداخته‌است.[۵]

دبیرخانه[ویرایش]

شورای‌عالی کار دارای یک دبیرخانه دائمی است که در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی قرار دارد. کارشناسان این دبیرخانه، مطالعات مربوط به روابط و شرایط کار و سایر مسائل مهم حوزه کار را تهیه و به شورا ارائه می‌کنند. اداره دبیرخانه شورا به‌عهده دبیر شورای‌عالی کار می‌باشد که با پیشنهاد وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و تصویب شورا انتخاب می‌شود و بدون داشتن حق رأی در جلسات شرکت می‌کند.[۵]

اعضا[ویرایش]

هر یک از اعضای شورا دارای یک رأی می‌باشند و به‌جز خود وزیر، بقیه اعضا به مدت ۲ سال انتخاب می‌شوند. اعضای شورای‌عالی کار عبارتند از:[۵]

  • وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی (رئیس شورا)
  • دو نفر به پیشنهاد وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و تصویب هیئت وزیران (یک نفر آنها از اعضای شورای عالی صنایع)
  • سه نفر از نمایندگان کارگران (یک نفر از بخش کشاورزی) به انتخاب کانون عالی شوراهای اسلامی کار
  • سه نفر از نمایندگان کارفرمایان (یک نفر از بخش کشاورزی)
  • رئیس سازمان ملی استاندارد ایران[۶][۷]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «دبیر شورای‌عالی کار منصوب شد». ایرنا. ۱۲ آبان ۱۴۰۰.
  2. «تصویب‌نامه هیئت وزیران راجع به قانون کار». سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران. ۲۸ اردیبهشت ۱۳۲۵.
  3. «قانون اجازه اجرای گزارش کمیسیون پیشه و هنر و بازرگانی مربوط به کارگران و کارفرمایان». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. ۱۷ خرداد ۱۳۲۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۳ اکتبر ۲۰۲۲.
  4. «قانون کار». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. ۲۶ اسفند ۱۳۳۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مارس ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۳ اکتبر ۲۰۲۲.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ «قانون کار». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. ۲۹ آبان ۱۳۶۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ مارس ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۳ اکتبر ۲۰۲۲.
  6. «دستورالعمل چگونگی تشکیل و نحوه اداره شورای‌عالی کار موضوع ماده (۱۷۰) قانون کار». سامانه ملی قوانین و مقررات. ۱۰ فروردین ۱۳۸۷.
  7. «قانون تقویت و توسعه نظام استاندارد». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. ۱۱ مهر ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژوئن ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۲.