شعوانه ابلیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

شعوانه ابلیّه از زنان صوفی و عارف قرن دوم هجری اهل ابلّه بود.

شعوانه در بصره مجلس تدریس معارف داشت و وعظ می‌گفت، و عابدان زن و مرد در مجالس وی حاضر می‌شدند.

وفاتش سال ۱۸۷ هجری (۸۰۳ میلادی) ذکر شده.

منابع[ویرایش]

  • جامع کرامات اولیا نبهانی. ج۲/۹۷
  • احیا علوم الدین ج۴/۷۳۰
  • طبقات الکبری شعرانی، ۱/۶۷
  • صفه الصفوه ۴/۵۳–۵۶
  • نفحات الانس ص۶۱۵