سیاست تغییرات اقلیمی ایالات متحده آمریکا
سیاست تغییرات اقلیمی ایالت متحده آمریکا تأثیرات چشمگیری روی تغییر اقلیم جهانی و به تعویق انداختن تغییرات جهانی آب و هوا دارد. دلیل این امر این است که ایالات متحده آمریکا پس از چین در دره دوم در فهرست کشورهایی با بیشترین میزان انتشار گزهای گلخانه‌ای قرار دارد و همچنین یکی از کشورهایی است که سرانه انتشار گازهای گلخانه‌ای در آن دارای بالاترین مقدار است. به‌طور کلی، ایالات متحده آمریکا بیش از ۴۰۰ میلیون تن گاز گلخانه‌ای را منتشر کرده‌است که بیش‌تر از هر کشور دیگری در جهان است.[۱]
سیاست تغییر اقلیم در سطوح محلی، استانی، و فدرال حکومتی توسعه داده شده‌است. تغییر اقلیم جهانی در ابتدا در سیاست ایالات متحده آمریکا در اوایل دهه ۱۹۵۰ مطرح شد. آژانس حفاظت محیط زیست (EPA) تغییرات آب و هوایی را به صورت "هر تغییر چشمگیر در معیارهای اقلیمی که برای دوره زمانی مشخصی ادامه داشته باشد تعریف کرده‌است. در صل، تغییرات اقلیمی شامل تغییرات عده در دما، بارش، یا الگوهای وزش باد، و همچنین سایر تأثیراتی است که در طی چندین دهه یا مدت زمان طولانی‌تر اتفاق افتاده‌اند. سیاست آمریکا که بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری روی کاهش تغییرات اقلیمی است، اقدام کاهش تورم ۲۰۲۲ نام دارد.[۲][۳]
سیاست تغییر اقلیم باعث قطبی شدن برخی گروه‌های سیاسی و سایر سازمان‌ها شده‌است. حزب دموکرات جزو حامیان سیاست‌های کاهش تغییرات اقلیمی است در صورتی که حزب جمهوری‌خواه نسبت به تأثیرات آن بر تجارت دارای تردید است و همچنین از تغییرات آهسته‌تر، انفعال‌گرایی، یا وارونگی ارتجاعی آشکار سیاست‌های کاهش تغییرات اقلیمی موجود حمایت می‌کند. بیشترین لابی گری در مورد سیاست‌های آب و هوایی در ایالات متحده توسط شرکت‌هایی انجام می‌شود که به شکل آشکار با کاهش انتشار کربن مخالف هستند.[۴][۵]
سیاست‌های فدرال[ویرایش]
قانون بین‌المللی[ویرایش]
اگرچه ایالات متحده آمریکا یکی از امضاکنندگان پیمان کیوتو است ولی نه این پروتکل را تصویب کرده و نه از آن خارج شده‌است. در سال ۱۹۹۷، سنای آمریکا به اتفاق آرا و بر اساس قطعنامه برد-هاگل رای داد که سنا بر این باور است که ایالات متحده نباید پیمان کیوتو را امضا کند. در سال ۲۰۰۱، کاندولیزا رایس مشاور سابق امنیت ملی اعلام کرد که این پروتکل برای دولت یا کنگره قابل قبول نیست.[۶][۷]
در اکتبر ۲۰۰۳، توسط پیتر شوارتز و راگ راندال گزارشی را با عنوان سناریوی تغییر اقلیم ناگهانی و پیامدهای آن برای امنیت ملی ایالات متحده منتشر کرد. نویسندگان این‌طور نتیجه‌گیری کرده بودند که "این گزارش بیان می‌کند که به دلیل پیامدهای بالقوه جدی، خطرات تغییرات اقلیمی ناگهانی اگرچه غیرقطعی و تقریباً کوچک هستند ولی باید فراتر از یک بحث علمی به عنوان یک نگرانی برای امنیت ملی ایالات متحده به حساب بیایند.[۸]
کنگره[ویرایش]
در اکتبر سال ۲۰۰۳ و پس از آن در ژوئن ۲۰۰۵، قانون نظارت بر آب و هوا مک کین-لیبرمن در سنای ایالات متحده رای نیاورد. در رای‌گیری سال ۲۰۰۵، جمهوری‌خواهان با ۴۹–۶ با این لایحه مخالفت کردند در صورتی که دموکرات‌ها با ۳۷–۱۰ از آن حمایت نمودند.[۹][۱۰]
در ژانویه سال ۲۰۰۷، خانم نانسی پلوسی رئیس مجلس دموکرات نمایندگان اظهار داشت که کمیته فرعی کنگره ایالات متحده را جهت بررسی گرمایش جهانی تشکیل می‌دهد. سناتور جو لیبرمن گفت: "من مشتاق به انجام کاری هستم". بر اساس موارد ذکر شده نرسیدن به این نتیجه که سیاست گرمایش جهانی تغییر کرده‌است و اجماع جدیدی برای اقدام در حال ظهور است و این یک اجماع دو حزبی است کار دشواری است." سناتورها برنی ساندرز و باربارا باکسر در ۱۵ ژانویه سال ۲۰۰۷ قانون کاهش آلودگی گرمایشی جهانی را معرفی کردند.[۱۱][۱۲][۱۳][۱۴]
پانویس[ویرایش]
- ↑ "Cumulative CO2 emissions globally by country 2018". Statista (به انگلیسی). Retrieved 2021-02-19.
- ↑ "Federal Action on Climate". Center for Climate and Energy Solutions. 2017-10-21. Retrieved 2020-02-26.
- ↑ "Climate Change: Basic Information". Washington, D.C.: U.S. Environmental Protection Agency (EPA). 2017-01-17.
- ↑ "The Politics of Climate". Pew Research Center Science & Society (به انگلیسی). 2016-10-04. Archived from the original on 20 May 2022. Retrieved 2022-05-20.
- ↑ Cory, Jared; Lerner, Michael; Osgood, Iain (2020). "Supply Chain Linkages and the Extended Carbon Coalition". American Journal of Political Science (به انگلیسی). 65: 69–87. doi:10.1111/ajps.12525. hdl:2027.42/166293. ISSN 1540-5907. S2CID 219437282.
- ↑ Kluger, Jeffrey (April 1, 2001). "A Climate of Despair". Time. Archived from the original on April 13, 2001. Retrieved 2010-01-30.
- ↑ "United Nations Treaty Collection". Retrieved 2020-04-22.
- ↑ Peter Schwartz and Doug Randall (October 2003). "An Abrupt Climate Change Scenario and Its Implications for United States National Security" (PDF). Environmental Defense. Retrieved 2007-09-08.
- ↑ "McCain-Lieberman Greenhouse Gas Legislation to Reduce Global Warming". National Wildlife Federation. 2005. Archived from the original on 2005-10-28. Retrieved 2022-03-11.
- ↑ "Summary of The Lieberman-McCain Climate Stewardship Act of 2003". Center for Climate and Energy Solutions. Archived from the original on February 5, 2012. Retrieved November 11, 2016.
- ↑ "Senators sound alarm on climate", The Washington Times, January 31, 2007
- ↑ "Pelosi Turns Up Heat On Global Warming". Associated Press, via CBS News (به انگلیسی). 2007-01-18. Retrieved 2022-03-12.
- ↑ "Sanders, Boxer Propose Climate Change Bills". Sen. Bernie Sanders. Archived from the original on 18 January 2020. Retrieved 2015-10-10.
- ↑ "Climate Change Bills of the 110th Congress". Environmental Defense. May 29, 2007. Archived from the original on February 12, 2008. Retrieved August 30, 2011.