سندرم شوگرمن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سندرم شوگرمن
سندرم شوگرمن به صورت اتوزومال مغلوب به ارث می‌رسد.
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

سندرم شوگرمن (انگلیسی: Sugarman syndrome) یک اختلال ژنتیکی نادر است که با عنوان سندرم دهانی-چهره‌ای-انگشتی نوع ۳ هم شناخته می‌شود و یکی از ده اختلال ژنتیکی مرتبط با تکامل دهان محسوب می‌شود.[۱]

این بیماری نام‌های دیگری هم دارد: کوتاهی انگشتان دست و پا به همراه مضاعف‌شدنِ انگشت شست پا، برادی‌داکتیلی شوگرمن و کوتاهی انگشتان دست و پا با کوتاه‌شدگی بند انگشت‌های اول اصلی.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. "Oral-Facial-Digital Syndrome". National Organization for Rare Disorders. 2006. Retrieved 2007-04-02.
  2. Office of Rare Diseases (July 19, 2006). "Sugarman Syndrome". National Institutes of Health. Archived from the original on 14 March 2012. Retrieved 2007-04-02.

پیوند به بیرون[ویرایش]