زبان‌های ویتی
| ویتی | |
|---|---|
| پراکنش: | سرزمین اصلی جنوب شرق آسیا |
| تبار: | آستروآسیایی
|
| نیا: | نیاویتی |
| زیرگروه‌ها: | |
| گلاتولوگ | viet1250[۱] |
 ویتی | |
زبان‌های ویتی شاخه‌ای از خانواده زبان‌های آستروآسیایی هستند که توسط مردمان ویتی در لائوس و ویتنام صحبت می‌شوند. این شاخه زمانی با عبارات ویت–مونگ، آنامی–مونگ و ویتنامونگ نامیده می‌شد. اصطلاح ویتی توسط لا وان هایس پیشنهاد شد،[۲][۳] که ویت-مونگ را به عنوان یک شاخه فرعی از گروه ویتی که فقط حاوی ویتنامی و مونگ است، تعریف کرد.
بسیاری از زبان‌های ویتی دارای سیستم‌های نواختی یا آوایی هستند. ویتنامی، امروزه، نفوذ چینی قابل توجهی به ویژه در واژگان و سیستم نواخت‌ها داشته‌است. واژگان چینی-ویتنامی بدون شمارش گرته‌برداری‌ها حدود ۳۰ تا ۶۰ درصد از واژگان ویتنامی را تشکیل می‌دهند.
منابع[ویرایش]
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Vietic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help) - ↑ Hayes, La Vaughn H. (1982). "The mutation of *R in Pre-Thavung" (PDF). Mon-Khmer Studies. 11: 83–100. Retrieved 2019-09-28.
- ↑ Hayes, La Vaughn H. (1992). "Vietic and Việt-Mường: a new subgrouping in Mon-Khmer" (PDF). Mon-Khmer Studies. 21: 211–228. Retrieved 2019-09-28.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- آرشیو دیجیتال ویتی لا وان هایس
- زبان‌های ویتی در آرشیو دیجیتال RWAAI