ریمون دوم، کنت طرابلس
| ریمون دوم، کنت طرابلس | |
|---|---|
 | |
| کنت طرابلس | |
| سلطنت | ۱۱۳۷–۱۱۵۲ |
| پیشین | پونس |
| جانشین | ریمون سوم، کنت طرابلس |
| زاده | ح. ۱۱۱۶ طرابلس |
| درگذشته | ۱۱۵۲ (۳۵−۳۶ سال) طرابلس |
| همسر(ان) | هودیرنا، کنتس طرابلس |
| فرزند(ان) | ریمون سوم، کنت طرابلس ملیساند |
| خاندان | خاندان تولوز |
| پدر | پونس طرابلس |
| مادر | سسیل فرانسه |
ریمون دوم کنت طرابلس از ۱۱۳۷ تا ۱۱۵۲ میلادی بود. وی پس از قتل پدرش، پونس طرابلس، به دستور بازواش، جانشین وی شد. ریمون مسیحیان محلی را متهم به خیانت به پدرش کرد و به روستاهای آنها در جبل لبنان حمله برد. وی همچنین تعداد زیادی از آنها اسیر، شکنجه و اعدام کرد. ریمون در جریان یورش عمادالدین زنگی اسیر شد اما در عوض واگذاری دو قلعه مهم مونتفراند (بعرین امروزی) و رفنیه به امیر زنگی، آزادی خود را در تابستان ۱۱۳۷ به دست آورد.
وی برای حفاظت از مرزهای شرقی خود، قلعه‌هایی را به شوالیه‌های مهمان‌نواز در سال ۱۱۴۲ اعطا کرد. با مرگ ناگهانی عموی پدرش، آلفونسو جردن کنت تولوز طی جنگ صلیبی دوم، ظن مسموم کردن وی توسط ریمون رفت چرا که وی مدعی کنت‌نشین طرابلس شده بود. پسر نامشروع آلفونسو، برتراند تولوز قلعه العریمه را در سال ۱۱۴۹ محاصره و تصرف کرد اما ریمون با کمک متحدان مسلمانش آن را بازپس گرفت و العریمه را شوالیه‌های معبد واگذار کرد.
ریمون از ازدواج خود با هودیرنا اورشلیم ناراضی بود. خواهر هودیرنا، ملیساند، برای پایان دادن به اختلاف آنها به طرابلس آمد. هودیرنا ترجیح داد همراه خواهرش عازم اورشلیم شود و ریمون برای مسافت اندکی آنها را همراهی کرد. در حین بازگشت به طرابلس، وی در دروازهٔ جنوبی توسط گروهی از حشاشین به قتل رسید. وی نخستین حاکم مسیحی بود که توسط حشاشین به قتل می‌رسید.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Raymond II, Count of Tripoli». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ فوریه ۲۰۲۲.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ریمون دوم، کنت طرابلس موجود است. |
| کنت‌های حاکم (۱۱۰۲–۱۲۸۹) |  | |
|---|---|---|
| کنت‌های افتخاری (۱۲۸۹–۱۴۷۷) |
| |