درود قدرت سیاه در المپیک ۱۹۶۸

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
از راست: کارلوس، اسمیت و نورمن

درود قدرت سیاه در المپیک ۱۹۶۸ اشاره به واقعه‌ای تاریخی در المپیک ۱۹۶۸ دارد که در آن دو ورزشکار سیاه‌پوست آمریکایی به نژادپرستی در آمریکا اعتراض نمودند. تامی اسمیت و جان کارلوس که به ترتیب موفق به کسب مدال طلا و برنز در رشته دوی ۲۰۰ متر شدند، در حالی روی سکو رفتند که در هنگام پخش سرود ملی آمریکا، روی خود را از پرچم این کشور برگردانده و با مشت گره‌کرده‌ای برافراشته در بالای سر سکوت کردند.[۱]

پیتر نورمن ورزشکار سفیدپوست استرالیایی نیز که با مدال نقره روی سکو بود، با چسباندن نماد «پروژه حقوق بشر المپیک» روی سینه‌اش (مانند اسمیت و کارلوس) با آن‌ها همراهی کرد.[۲] پس از این اعتراض، کمیته ملی المپیک آمریکا دو ورزشکار را از کاروان این کشور در دهکده بازی‌ها اخراج کرد که این اتفاق باعث همبستگی ورزشکاران سیاه‌پوست حاضر در این مسابقات و تکرار این کار توسط ورزشکاران دیگری منجر شد.[۱]

این دو ورزشکار تا دهه ۱۹۸۰ از حقوق اجتماعی خود در آمریکا محروم بودند، اما بعداً مورد تحسین قرار گرفتند.[۲]

این اتفاق که در دوران مبارزات جنبش حقوق مدنی آمریکا و ۶ ماه پس از ترور رهبر این جنبش مارتین لوتر کینگ انجام‌شد، یکی از سیاسی‌ترین وقایع در تاریخ المپیک محسوب می‌شود.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ مهدی رستم‌پور (۱ بهمن ۱۳۸۸). «آیا جدا کردن ورزش از سیاست ممکن است؟». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۶ شهریور ۱۳۹۳.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «از مشت‌های گره کرده تا مشاجره خونین: هشت نمونه از سیاسی‌ترین لحظات المپیک». سایت تابناک. ۲۲ مرداد ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۶ شهریور ۱۳۹۳.[پیوند مرده]