خلد برین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
داستان منظوم
خلد برین
زبانپارسی
قالبمثنوی
از کتابدیوان وحشی بافقی
پدیدآورندهوحشی بافقی
سال آفرینشسده دهم هجری قمری
شمار ابیات۵۸۶ بیت
وزنمفتعلن مفتعلن فاعلن

خٌلد بَرین (پردیس یا بهشت برین) گردآورش شعر در چارچوب مثنوی از وحشی بافقی[۱] یکی از شاعران سدهٔ دهم ایران است که در سال 967 خورشیدی در شهر بافق از توابع یزد چشم به جهان گشود. در بحر سریع و به تقلید از مخزن الاسرار نظامی گنجوی است.[۲]

نمونه شعر[ویرایش]

ابیات آغازین:

خامه[۳] برآورد صدای صریر[۴]بلبلی از خلدبرین زد صفیر
خلدبرین ساحت این گلشن استخامه در او بلبل دستان زن است
بلبل این باغ پرآوازه باددم به دمش زمزمه‌ای تازه باد

[۵]

از حکایت های منظومه[ویرایش]

[۶]
جاهلی از گنج خرد تنگدستآرزوی گنج به دل نقش بست
در طلب گنج به ویرانه‌هابود سراسیمه چو دیوانه‌ها
رفت یکی روز به ویرانه‌ایچون دل ویران خودش خانه‌ای
دید برون آمده ماری عجببر تن او نقش و نگاری عجب

پانویس[ویرایش]

  1. دیوان وحشی بافقی، ویراستهٔ حسین آذران (نخعی)، مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر، چاپ دهم، تهران، ۱۳۸۸.
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۵ فوریه ۲۰۱۶.
  3. به معنای قلم
  4. صدایی که از قلم نی به‌وقت نوشتن برمی‌آید.
  5. برای خواندن منظومه:http://ganjoor.net/vahshi/khold-barin/
  6. http://ganjoor.net/vahshi/khold-barin/sh7/

منابع[ویرایش]