حاشیه چین‌دار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرترهٔ زنی با کلاه لبه‌دار، ۱۷۸۹

حاشیه چین‌دار روبانی از جنس پارچه یا توری است که از یک طرف جمع شده یا تا زده می‌شود و به پوشاک، رختخواب، یا اشیاء پارچه‌ای دیگر متصل می‌شود.

حاشیه‌های چین‌دار در قرن پانزدهم با یقه‌های بندی پیراهن‌های کامل (شمیز) پدید آمدند و در قرن پانزدهم به شکل جدا از لباس اصلی دوخته شدند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]