جوکو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جُوکُو (به ژاپنی: 上皇) یک اصطلاح و واژه ای است در شرق آسیا که به امپراتور یا امپراتور ژاپن که از سلطنت کناره‌گیری کرده گفته می‌شود. جُوکُو عنوان یک امپراتور ژاپن است که به نفع یک جانشین از سلطنت کناره‌گیری کرده‌است. همان‌طور که در کد تایهو تعریف شده‌است، جُوکُو اگرچه بازنشسته شده‌است، هنوز هم می‌تواند قدرت را اعمال کند. اولین نمونه از آن، امپراتریس جیتو در قرن هفتم بود. امپراتور بازنشسته بعضی اوقات وارد جامعه روحانیت بودایی شده، و تبدیل به یک دایجوهو می‌شد که در دوره هی‌آن این امر شایع بود. آخرین جُوکُو امپراتور کوکاکو (۱۷۱۷–۱۸۷۹) بود که در سال ۱۸۴۰ درگذشت.

هنگامی که امپراتور آکیهیتو در ۳۰ آوریل ۲۰۱۹ از سلطنت کناره‌گیری کرد، وی به اولین جوکو در طول دو قرن تبدیل شد.

منابع[ویرایش]