جان ادوارد بولیگنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان ادوارد بولیگنی
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده
از لوئیزیانا حوزهٔ اولین
دوره مسئولیت
۵ دسامبر ۱۸۵۹ – ۳ مارس ۱۸۶۱
پس ازGeorge Eustis Jr.
پیش ازBenjamin Flanders (1862)
اطلاعات شخصی
زاده۵ فوریهٔ ۱۸۲۴
نیو اورلئان، لوئیزیانا
درگذشته۲۰ فوریهٔ ۱۸۶۴ (۴۰ سال)
واشینگتن DC
آرامگاهقبرستان کنگره
حزب سیاسیحزب آمریکایی
همسر(ان)Mary Elizabeth Parker (ا. ۱۸۶۰)
محل تحصیلدانشگاه ترنسیلوانیا
پیشهوکیل
امضا

جان ادوارد بولینی (John Edward Bouligny) (۵ فوریه ۱۸۲۴–۲۰ فوریه ۱۸۶۴)، سیاستمدار آمریکایی که عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده به نمایندگی از ایالت لوئیزیانا بود. یک دوره به‌عنوان عضو حزب آمریکایی جنبش هیچ چیز نمی‌دانم خدمت کرد. در جریان دورهٔ خدمتش ایالت لوئیزیانا از اتحادیه جدا شد اما بولینی در واشینگتن ماند و از استعفا خودداری کرد. وی یگانه عضو کنگره بود که پس از جدایی لوئیزیانا از اتحادیه استعفا نداد یا کرسی خود را خالی نگذاشت.

زندگی‌نامه[ویرایش]

بولینی که به‌نام میانیش، ادوارد شناخته می‌شد در نیو اورلئان به‌دنیا آمد. بولینی، پسر لیوس بولینی نماینده ایالت لوئیزیانا و الیزابت ویرجینی دوهتریف بود. عمویش به‌نام شارل دومینیک ژوزف بولینی در دههٔ ۱۸۲۰ یک دوره به عنوان سناتور ایالات متحده از ایالت لوئیزیانا خدمت کرد و پدربزرگش به‌نام فرانسیسکو بولینی مقام عالی‌رتبه استعماری اسپانیایی و فرماندار نظامی در اواخر قرن هجدهم در لوئیزیانای اسپانیا بود. بولینی قبل از آموزش در رشته حقوق و پذیرش در کانون وکلا، در مدرسه دولتی در نیو اورلئان درس خواند.[۱][۲] بولینی در سال ۱۸۵۲ توسط رئیس‌جمهور میلارد فیلمور «دستیار ارزیاب اموال‌التجاره» ادارهٔ گمرک ایالات متحده در نیو اورلئان منصوب شد.[۳]

بولینی در دههٔ ۱۸۵۰ درگیر سیاست‌های حزب هیچ چیز نمی‌دانم شد و در سال ۱۸۵۵ منشی حزب در ایالت بود.[۴] در حالی‌که حزب آمریکایی ملی به شدت طرفدار پروتستان بود، حزب هیچ چیز نمی‌دانم در ایالت لوئیزیانا شامل نواحی عمدتاً کاتولیک نشین نیو اورلئان، حمایت قوی پیدا نمود.[۵] برعکس حزب ملی، حزب آمریکایی لوئیزیانا از تصویب امتحان دینی برای عضویت خودداری کرد[۶] و این کار را به‌خاطر استقبال از ویگ‌های سابق طرفدار برده‌داری و ضد مهاجر از جمله کریاویوها همچون بولینی، انجام داد.[۷]

بولینی در سال ۱۸۵۶ مسئول ثبت اسناد منطقه چهارم شهری نیواورلئان انتخاب شد[۸] و مسئولیت محاکمه و مجازات پرونده‌های آزار و اذیت عمومی و جرایم قباحت را به‌عهده داشت.[۹] ناحیهٔ چهارم در سال ۱۸۵۲ به نیواورلئان ادغام شد؛ جفرسون پاریش و فرانسیس برادر بزرگ بولینی به عنوان شهردار شهر لافایت آن زمان خدمت نمودند.[۱۰]

عضو کنگره[ویرایش]

بولینی در سال ۱۸۵۹ در یک رقابت نامزدی «گرم، تنگاتنگ و جدی» برای رقابت نامزد حزب آمریکایی برای ناحیهٔ اول کنگره لوئیزیانا انتخاب شد.[۱۱] بولینی، قاضی تی.جی.هنت پسر عضو ارشد حزب ویگ و چارلز دیدیر دروکس نمایندهٔ ایالت را شکست داد. بولینی با اختلاف دو رای دروکس را در کنوانسیون حزبی شکست داد.[۱۲] بولینی با اکثریت نسبی ۴۹٫۱۳ درصد آرا و شکست دادن امیل لاسره نمایندهٔ اسبق دموکرات و چارلز بینوین نامزد حقوق ایالات پیروز انتخابات ماه نوامبر بولینی در جریان کنگره سی و ششم بر کرسی کمیتهٔ مطالبات خصوصی زمین تکیه زد.[۱۳][۱۴][۱۵]

بولینی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۶۰ علناً از استیون. ای داگلاس نامزد دموکرات حمایت کرد.[۱۶]

بولینی شدیداً با جدایی لوئیزیانا برای پیوستن به ایالات مؤتلفه یا کنفدراسیون آمریکا مخالفت کرد و در یک سخنرانی در کنگره در ۵ فوریه سال ۱۸۶۱ اظهار داشت که او نه به کنوانسیون جدایی لوئیزیانا، بلکه به مردمی که او را انتخاب کرده‌اند، پاسخگو خواهد بود.[۱۷] بولینی در ادامه گفت که اگر موکلینش بخواهند که از قدرت کناره‌گیری نماید، این کار را خواهد کرد اما یک شخص طرفدار اتحادیه باقی خواهد ماند.[۱۸] بولینی پس از خروج لوئیزیانا از اتحادیه در ۲۶ ژانویه سال ۱۸۶۱ الی پایان دوره خدمتش در ۳ مارس سال ۱۸۶۱ کرسی خود را از دست نداد.

پس از جدایی[ویرایش]

بولینی به نیو اورلئان برگشت و در انتخابات ماه نوامبر سال ۱۸۶۱ برای سمت قاضی صلح رقابت نمود که شکست خورد.[۱۹] طبق گزارش‌ها بولینی به‌علت حمایت از اتحادیه چندین مرتبه وارد جنگ تن به تن شد (حداقل یک مرتبه در ماه بین اواخر سال ۱۸۶۱ و اواسط سال ۱۸۶۲)‏[۲۰] که سبب شکستن دست چپ و فلج شدن بازویش شد. تا سال ۱۸۶۳ از جنگ‌های تن به تن او گزارش داده می‌شد.[۲۱][۲۲]

در سال ۱۸۶۲ رئیس‌جمهور لینکلن پس از صدور اعلامیه آزادی بردگان، بولینی را استخدام نمود تا معلوم سازد که آیا نواحی نیواورلئانان تحت اشغال و سایر بخش‌های لوئیزیانا قادر به برگذاری انتخابات زودهنگام به‌خاطر فرستادن نماینده به کنگره هستند یا خیر.[۲۳] همین‌که انتخابات تأیید شد، بولینی برای انتخاب مجدد در کرسی خالی خود در کنگره کاندیدا شد اما به آسانی توسط بنجامین فلاندرز که حمایت بنجامین بوتلر فرماندار نظامی اتحادیه برای لوئیزیانا را با خود داشت، شکست خورد.[۲۴] بولینی در مقابل ۲٬۱۸۴ رأی فلاندرز، صرفاً ۱۳۶ رأی به‌دست‌آورد.[۲۵] بولینی شکست خود در انتخابات را به دخالت بوتلر در انتخابات نسبت داد که بوتلر دخالت در انتخابات را رد نمود[۲۶] و بعدها (به دروغ) شایع شد که بوتلر در یک نبرد تن به تن به بوتلر شلیک کرده‌است.[۲۷] هرچند لینکلن در نظر داشتن تا بولینی را پس از ترک کنگره در سمتی در نیو اورلئان منصوب نماید اما پس از این‌که بولینی در تلاش برای انتخاب مجدد شکست خورد، لینکلن تمایل کمتری برای یافتن یک سمت حمایتی برای وی نشان داد.[۲۸]

بولینی بعد به واشینگتن برگشت و در ماه فوریه سال ۱۸۶۴ در همان‌جا در خانهٔ پدر خانمش فوت نمود.[۲۹] بولینی در مقبرهٔ خانوادهٔ پارکر در قبرستان کنگره به خاک سپرده شد.[۳۰]

زندگی شخصی[ویرایش]

بولینی به چندین زبان صحبت می‌کرد. از فرانسوی و اسپانیایی در منزل خانوادگیش و در مکاتبات با پسرهای عمویش در اروپا استفاده می‌کرد، در حالی‌که در نامه با خانمش از انگلیسی استفاده می‌نمود.[۳۱] بولینی در کنگره وظیفه را با انگلیسی انجام می‌داد با این وجود در جریان بحث در رابطه با انتخاب رئیس کنگره سی و ششم، بولینی با پرسیدن این سؤال که اگر وی از اظهارات مستثنی قرار داده شده باشد «چون به زبان انگلیسی صحبت نمی‌نماید»، به کنایهٔ امرسون اتریج پاسخ داد که گفته بود «هر مرد دوست من که چهره صادق دارد، زبان انگلیسی صحبت می‌نماید، به کتاب مقدس انجیل سوگند یاد می‌نماید و قانون اساسی را با حرف 'ک' نمی‌نویسد».

بولینی زمانیکه به واشینگتن رسید، مجرد بود اما در ۱ مه سال ۱۸۶۰ با مری الیزابت پارکر دختر جورج پارکر بازرگان واشینگتن، ازدواج نمود.[۳۲] این عروسی «احتمالاً پر زرق و برق‌ترین عروسی بود که تا آن‌زمان در کلان‌شهرهای فدرال برگزار شده بود».[۳۳] رئیس‌جمهور جیمز بیوکنن، چندین تن از دبیران کابینه و تعداد زیادی از اعضای کنگره در این مراسم شرکت نموده بودند. سال‌های بعد این مراسم اشتباهاً به‌عنوان محلی شناخته شد که بوکنن از جدایی کارولینای جنوبی باخبر شد؛ با این وجود این واقعه تا ماه دسامبر سال ۱۸۶۰ اتفاق رخ نداد.[۳۴]

این زوج دو دختر به‌نام‌های کورین و فلیسی داشتند. اودت لی فونتهه دختر فلیسی آوازخوان اپرا در قرن بیستم بود.[۳۵]

در سال ۱۸۶۷ به‌عنوان بخشی از حل و فصل اختلاف طویل‌المدت ملک، کنگره سی و نهم قانونی را تصویب نمود که برمبنای آن یک ششم زمین‌های اهدا شده به ژان آنتوان برنارد دوتریو در سال ۱۸۶۷ به پاس وفاداری بولینی به اتحادیه، به الیزابت مری بیوهٔ بولینی و دخترش اهدا شد.[۳۶]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "BOULIGNY, John Edward (1824–1864)". Biographical Directory of the United States Congress 1774–Present. Archived from the original on October 26, 2020. Retrieved September 15, 2020.
  2. ↑ Martin, Fontaine (1990). A History of the Bouligny Family and Allied Families. Lafayette, Louisiana: Center for Louisiana Studies, University of Southwestern Louisiana. pp. 297–303. ISBN 978-0-940984-51-6. Retrieved September 15, 2020.
  3. ↑ "Appointments". The New York Times. April 28, 1852. p. 2. Retrieved June 7, 2021.
  4. ↑ "Speech of Randell Hunt". The South-Western. Shreveport, Louisiana. September 5, 1855. Retrieved September 14, 2020 – via Newspapers.com.
  5. ↑ Hall, Ryan M. (2015). A Glorious Assemblage: The Rise of the Know-Nothing Party in Louisiana (MA). Baton Rouge, Louisiana: Louisiana State University. Archived from the original on March 18, 2020. Retrieved August 4, 2020.
  6. ↑ "American Convention". The South-Western. Shreveport, Louisiana. September 5, 1855. p. 1. Archived from the original on October 21, 2020. Retrieved October 20, 2020 – via Newspapers.com. That while we resist all encroachments of spiritual power upon our political rights, we disclaim the calumnious charge of our own opponents that we require a religious test to qualify native born citizens to hold office or enjoy the full rights of citizenship.
  7. ↑ Tarver, Jerry L. (1964). A Rhetorical Analysis of Selected Ante-Bellum Speeches by Randell Hunt (PhD). Baton Rouge, Louisiana: Louisiana State University. Archived from the original on June 19, 2020. Retrieved October 20, 2020.
  8. ↑ Dictionary of Louisiana Biography. Baton Rouge, Louisiana: Louisiana Historical Association. 1988. Retrieved April 28, 2021.
  9. ↑ Norton, Francis (2021). "A Brief History of the Recorder's Courts of New Orleans". New Orleans, Louisiana: The Law Library of Louisiana. Retrieved April 28, 2021.
  10. ↑ Samuel, Martha Ann Brett; Samuel, Joseph Raymond (1961). The Great Days of the Garden District and the Old City of Lafayette. New Orleans, Louisiana: Parent's League of the Louise S. McGehee School. Retrieved April 28, 2021.
  11. ↑ The 1st District spanned "The parishes of Plaquemines, St. Bernard, and that portion of the parish of Orleans which lies on the right bank of the Mississippi, and the said parish on the left bank below Canal street in the city of New Orleans, including said city below said street." — Wineberger, J.A., ed. (1861). Congressional Directory for the Second Session of the Thirty-Sixth Congress. Washington, D.C.: C. Bohn. p. 32. Retrieved June 9, 2021.
  12. ↑ "Nominations and City Politics". The Daily Delta. New Orleans, Louisiana. August 20, 1859. Retrieved September 14, 2020 – via Newspapers.com.
  13. ↑ Greeley, Horace; Cleveland, John F. (1860). A Political Text-Book for 1860. New York, New York: The Tribune Association. p. 243. Retrieved April 28, 2021.
  14. ↑ "The Election in the First District". The Daily Delta. November 23, 1859. Retrieved September 14, 2020 – via Newspapers.com.
  15. ↑ "A Century of Lawmaking for a New Nation: U.S. Congressional Documents and Debates: Bills and Resolutions, House of Representatives, 36th Congress". American Memory. Washington, D.C.: Library of Congress. Retrieved April 26, 2021.
  16. ↑ "Letter from J.E. Bouligny". Sugar Planter. West Baton Rouge, Louisiana. March 17, 1860. p. 1. Archived from the original on October 1, 2020. Retrieved September 22, 2020.
  17. ↑ Bouligny, John Edward (February 5, 1861). Remarks of Hon. J.E. Bouligny, on the Secession of Louisiana (Speech). House of Representatives. Washington, D.C. Retrieved May 9, 2021. I was not elected by that body, and I have nothing to do with it, or it with me.
  18. ↑ Currie, David P. (2007). The Constitution in Congress: Descent into the Maelstrom, 1829-1861. Chicago, Illinois: University of Chicago Press. p. 149. ISBN 978-0-226-13116-0. Retrieved May 5, 2021.
  19. ↑ "Candidate for Third Justice of the Peace". The Times-Picayune. New Orleans, Louisiana. October 31, 1861. p. 3. Archived from the original on October 27, 2020. Retrieved September 15, 2020 – via Newspapers.com.
  20. ↑ "Hon. J.E. Bouligny". Cleveland Daily Leader. Cleveland, Ohio. June 9, 1862. p. 1. Archived from the original on September 17, 2020. Retrieved September 15, 2020 – via Newspapers.com.
  21. ↑ "Correspondence of the Courier". The Charleston Daily Courier. Charleston, South Carolina. January 8, 1862. p. 1. Archived from the original on September 16, 2020. Retrieved September 15, 2020 – via Newspapers.com.
  22. ↑ "Late from New Orleans". Natchez Daily Courier. Natchez, Mississippi. January 14, 1863. p. 1. Archived from the original on September 17, 2020. Retrieved September 15, 2020 – via Newspapers.com.
  23. ↑ Lincoln, Abraham (1894). "October 14, 1862 — Letter to General B.F. Butler and Others". In J.G. Nicolay & J. Hay (ed.). Abraham Lincoln: Complete Works, Comprising His Speeches, Letters, State Papers, and Miscellaneous Writings (Vol. 2). New York, New York: The Century Co. p. 247. Archived from the original on February 15, 2017. Retrieved January 23, 2017.
  24. ↑ McCrary, Peyton (2015). Abraham Lincoln and Reconstruction: The Louisiana Experiment. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. pp. 98–99. ISBN 978-1-4008-7019-6. Retrieved September 15, 2020.
  25. ↑ "Election of Congressmen in New Orleans". The Lancaster Examiner. Lancaster, Pennsylvania. December 17, 1862. p. 2. Archived from the original on September 16, 2020. Retrieved September 15, 2020 – via Newspapers.com.
  26. ↑ "From Washington: Gen. Butler to Return to New Orleans". Chicago Tribune. Chicago, Illinois. January 24, 1863. p. 1. Archived from the original on September 16, 2020. Retrieved September 15, 2020 – via Newspapers.com.
  27. ↑ "Reported Shooting of Gen. Butler". The Daily Delta. New Orleans, Louisiana. February 13, 1863. p. 2. Retrieved September 15, 2020 – via Newspapers.com.
  28. ↑ Carman, Harry James; Luthin, Reinhard Henry (1964). Lincoln and the Patronage. Gloucester, Massachusetts: Peter Smith. pp. 218–219. ISBN 978-0-8446-1101-3. Retrieved April 25, 2021.
  29. ↑ "Hon. John E. Bouligny". The Evening Star. Washington City, D.C. February 22, 1864. p. 2. Retrieved April 28, 2021.
  30. ↑ "Bouligney [sic], John Edward". BytesOfHistory.com. Retrieved April 14, 2021.
  31. ↑ Thomas, Jenelle Katherine (2017). "Vous êtes hombre de bien": A study of bilingual family letters to and from colonial Louisiana, 1748-1867 (PhD). Berkeley, California: University of California, Berkeley. Archived from the original on April 12, 2019. Retrieved April 12, 2019.
  32. ↑ "A Marriage in Fashionable Life". The New York Times. May 2, 1860. p. 5. Retrieved October 19, 2021.
  33. ↑ "Marriage in High Life", Harper's Weekly, Harper's Magazine Company, May 12, 1860, p. 296, archived from the original on October 27, 2020, retrieved September 15, 2020
  34. ↑ Boulard, Garry (2015). The Worst President—The Story of James Buchanan. Bloomington, Indiana: iUniverse. pp. 11–15. ISBN 978-1-4917-5962-2. Retrieved September 15, 2020.
  35. ↑ Pencalet, Hervé (March 26, 2016). "Odette Le Flaguais et Odette Le Fontenay sont la même personne" [Odette Le Flaguais and Odette Le Fontenay are the same person]. La généalogie d'Hervé (به فرانسوی). Archived from the original on July 23, 2019. Retrieved September 21, 2020.
  36. ↑ Gates, Paul Wallace (1956). "Private Land Claims in the South". The Journal of Southern History. 22 (2): 183–204. doi:10.2307/2954238. ISSN 0022-4642. JSTOR 2954238.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جان_ادوارد_بولیگنی&oldid=35950202»