تیره زنگنه
زنگنه طایفه ایی از جانکی گرمسیر از باب کیان ارثی شاخه چهارلنگ از ایل بختیاری میباشد.[۱]
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
---|---|
ایران: ساکن در سرزمین بختیاری و استان خوزستان | |
زبانها | |
لری بختیاری | |
دین | |
شیعه | |
نطنزی طایفه زنگنه را از نخستین طوایف لر بهشمار میآورد
چون قوم لر در آن موضع (مانرود) بسیار شدند و بعد از آن هر قبیله به جهت علفخواری (چرای احشام) رو به موضعی نهادند، بعضی به لقب و بعضی به اسم موضعی که قرار گرفتند نام قبیله بدان مشهور شد، مثل روزبهانی، فضلی، داود عباسی، ایازکی، عبدالمالکی و ابوالعباسی که به نام پدر موسوم اند و سلوزی، جنگروی، لک، هسته، کوشکی، کارند، سنوبدی، الانی، زخوارکی، براوند (بیرانوند)، زنگنه، مانکرهای، رازی، سلگی و جودکی که به اسم مواضع خود مشهورند.[۲]
طایفه زنگنه از ایل چهارلنگ کیان ارثی میباشند که به زبان لری بختیاری صحبت میکنند.[۳][۴]
وجه تسمیه[ویرایش]
نام این تیره در برخی منابع به صورت زنگند (زنگوند) ذکر شده ممکن است به علت شباهت نام برخی این تیره را با ایل زنگنه اشتباه بگیرند.[۵]
طایفه زنگنه چهارلنگ شامل تشهای زیر میشود:
۱ هزاروند
۲ عباسوند
۳ فرهادوند
۳ اوموند
۴ تدویی
۵ گیجوند
۶ گلابوند
۷ سلماوند
۸ شرفوند
۹ گراوند
منابع[ویرایش]
- ↑ «طوایف جانکی». ویکی شیعه. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۱۸.
- ↑ نطنزی، منتخب التواریخ، ۵۳.
- ↑ «جانکی | دائرةالمعارف بزرگ اسلامی | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی». www.cgie.org.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۱۸.
- ↑ «جانکی دانشنامه بزرگ اسلامی - مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۱۸.
- ↑ «معنی زنگنه - لغتنامه دهخدا». پرسش و پاسخ تخصصی لام تا کام. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۱۸.