تک رانشگر به مدار
ترابر تک رانشگر به مدار (به انگلیسی: single-stage-to-orbit (SSTO)) از سطح جرمی آسمانی، بدون مصرف مخازن، موتورها یا سایر سخت‌افزارهای اصلی و تنها با استفاده از سوخت رانش و مایع‌ها به مدار می‌رسد. این اصطلاح معمولاً، اما نه منحصراً به سامانه پرتاب بازکاربردپذیر اشاره دارد. [۱] تا به امروز هیچ وسیله پرتاب SSTO از زمین به پرواز درنیامده است. پرتاب‌های مداری از زمین توسط موشک‌های چند مرحله‌ای کاملاً یا بخشی یک‌بار مصرف انجام شده است.
منابع[ویرایش]
- ↑ Richard Varvill; Alan Bond (2003). "A Comparison of Propulsion Concepts for SSTO Reusable Launchers" (PDF). JBIS. Archived from the original (PDF) on 15 June 2011. Retrieved 5 March 2011.