تعقیب بزرگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تعقیب بزرگ
کارگردانفریتس لانگ
تهیه‌کنندهرابرت آرتور
فیلمنامه‌نویسسیدنی بوم
ویلیام پی. مک‌گیورن
فریتس لانگ
بر پایهداستان‌های دنباله‌دار روزنامهٔ ستردی ایونیگ پست
رمان ۱۹۵۳
اثر ویلیام پی. مک‌گیورن
بازیگرانگلن فورد
گلوریا گراهام
جاسلین براندو
لی ماروین
جانت نولان
کارولین جونز
هری لاوتر
موسیقیهنریک وارس
فیلم‌بردارچارلز لنگ
تدوین‌گرچارلز نلسون
شرکت
تولید
توزیع‌کنندهکلمبیا پیکچرز
تاریخ‌های انتشار
  • ۱۴ اکتبر ۱۹۵۳ (۱۹۵۳-۱۰-۱۴) (ایالات متحده آمریکا)
مدت زمان
۸۹ دقیقه
کشورآمریکا
زبانانگلیسی
فروش گیشه۱٫۲۵ میلیون دلار (آمریکا)[۱]

تعقیب بزرگ (انگلیسی: The Big Heat) فیلم نوآر جنایی به کارگردانی فریتس لانگ و محصول سال ۱۹۵۳ آمریکا است.

خلاصه داستان[ویرایش]

پلیسی خودکشی می‌کند و «کارآگاه دیو بانیون» (فورد) مأمور پیگیری پرونده می‌شود. خیلی زود «بانیون» متوجه می‌شود که هیچ‌کس، از جمله همسر پلیس، و دیگر هم قطاران، مایل به روشن شدن ماجرا نیستند.

بازخوردها[ویرایش]

“به یادماندنی‌ترین خشونت فیلم، پاشیدن قهوه داغ توسط لی ماروین روی صورت گلوریا گراهام، و بعداً روی صورت ماروین توسط گراهام است. میزانسن انفجاری لانگ بیانگر اینست که دنیا می‌بایست برای خالص‌سازی ابتدا نابود شود. ”

— تاریخ‌نگار فیلم اندرو ساریس در «تو هنوز چیزی نشنیده‌ای» دایرهٔ تاریخ و خاطرات فیلم آمریکا، ۱۹۲۷–۱۹۴۹.[۲]

نیویورک تایمز و ورایتی بازخوردهای بسیار مثبتی به فیلم داشتند. بوزلی کروتر منتقد تایمز گلن فورد را ستاره‌ای شق‌ورق و بی‌رحم توصیف کرد و فریتز لانگ را را برای نمایش گزنده و پرحرارت فیلم ستایش کرد.[۳] ورایتی، کارگردانی لانگ را پرتعلیق و قدرتمند خواند.[۴] راجر ایبرت تعقیب بزرگ را در میان بهترین فیلم‌هایش قرار داد و بازیگران مکمل را ستود.[۵]

دیوید میر در یادداشتی نوشت که فیلم هیچ‌گاه نتوانست به دافعهٔ قهرمان خود غلبه کند اما بعضی از قسمت‌های فیلم با اینکه خشونت‌آمیز بودند از کلیت فیلم بهتر هستند: «بهترین آن از ریخت افتادن گلوریا گراهام به دست لی ماروین، لات دیوانه، بود که قهوهٔ جوش را روی صورت او ریخت.[۶]»

گرنت تریسی منتقد سینما، فیلم نقش زن اغواگر را در طول فیلم وارونه کرد: «با اینکه بسیاری از فیلم‌های نوآر، سنت زن اغواگر را که زندگی مرد خود و خانواده و شغل مرد را نابود می‌کند، تعقیب بزرگ این الگوی روایتی را با تبدیل فورد (کارآگاه بنیون) به مأمور غیر مستقیم خرابی‌های مرگبار، وارونه می‌کند. هر چهار زنی که او ملاقات می‌کند، همگی نابود می‌شوند[۷]

بازیگران[ویرایش]

ستایش‌ها و جوایز[ویرایش]

به انتخاب بنیاد فیلم آمریکا[ویرایش]

در دسامبر ۲۰۱۱، کتابخانه کنگره این فیلم را برای حفظ و نگهداری دائمی، به فهرست ملی ثبت فیلم اضافه نمود[۱۱] و اعلام کرد این فیلم «یکی از بزرگترین فیلم‌های نوآر سال‌های پس از جنگ» است.

منابع[ویرایش]

  1. 'The Top Box Office Hits of ۱۹۵۳'، Variety, January 13, 1954
  2. Sarris, 1998. p.119
  3. Crowther, Bosley (October 15, 1953). "The Screen In Review; 'The Big Heat' Has Premiere at the Criterion -- 'Grapes Are Ripe' Also Opens Here". New York Times. Retrieved January 8, 2009.
  4. Variety staff (January 1, 1953). "The Big Heat". Variety. Retrieved January 9, 2009.
  5. Ebert, Roger (June 6, 2004). "The Big Heat (1953)". The Chicago Sun Times. Archived from the original on 28 September 2012. Retrieved 26 December 2020.
  6. Meyer, David M. (1998). A Girl and a Gun: The Complete Guide to Film Noir on Video. Avon Books. ISBN 0-380-79067-X.
  7. Tracey, Grant (January 1997). "10 Shades of Noir: The Big Heat". Images (2). Retrieved January 8, 2009. {{cite journal}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)
  8. AFI's 100 Years...100 Thrills Nominees
  9. AFI's 100 Years...100 Movie Quotes Nominees
  10. AFI's 10 Top 10 Ballot
  11. "2011 National Film Registry More Than a Box of Chocolates". Library of Congress. December 28, 2011. Retrieved December 28, 2011.

پیوند به بیرون[ویرایش]