تظاهرات ۲۷ آوریل

تظاهرات ۲۷ آوریل (انگلیسی: April 27 demonstrations) تظاهرات‌های بسیار بزرگ دانشجویی در شهرهای اصلی چین بود که در ادامه به اعتراضات میدان تیان‌آن‌من سال ۱۹۸۹ منجر شد.^[۱]

اعتراض دانشجویان[ویرایش]

دانشجویان علیه سرمقاله ۲۶ آوریل روزنامه مردم که روز قبل چاپ شده بود اعتراض کردند. در این سرمقاله تأکید شده بود که جنبش دانشجویی ضد حزب بوده و به یک نوعی به هرج و مرج و بی‌ثباتی دامن می‌زد. حدود ۵۰٬۰۰۰ تا ۲۰۰٬۰۰۰ دانشجو در خیابان‌های پکن تظاهرات کردند تا اینکه بالاخره در میدان تیان‌آن‌من خط پلیس را شکستند. علیرغم حضور پلیس و ارتش، میان و دانشجویان و پلیس خشونت یا اختلافی به وجود نیامد. هر دو طرف انضباط داشتند و به گفته چند شهروند، برخی از دانشجویان حتی با افسران دست دادند و شعار دادن که «پلیس مردم، مردم را دوست دارد».^[۲]^[۳]

نقطه عطف[ویرایش]

از دیدگاه دانشجویان، تظاهرات ۲۷ آوریل یک نقطه عطف در جنبش دانشجویی بود. آنها متوجه شدند که توانایی ایجاد تغییر دارند. برای اولین بار، دانشجویان از طرف مردم و کارگران صحبت می‌کردند و آنها تنها روی منافع دانشجویان و روشنفکران متمرکز نبودند.^[۴]^[۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

کشتار میدان تیان‌آنمن

منابع[ویرایش]

↑ Zhang Liang, The Tiananmen Papers. eds Perry Link and Andrew J. Nathan. New York: Public Affairs, 2001. p. 73
↑ Chai Ling, A Heart for Freedom: The Remarkable Journey of a Young Dissident, Her Daring Escape, and Her Quest to Free China’s Daughters. Tyndale House Publishers, 2011. p. 115
↑ Scott Simmmie and Bob Nixon, Tiananmen Square. Vancouver: Douglas & MacIntyre, 1989. p. 43
↑ Timothy Brook, Quelling The People: The Military Suppression of the Beijing Democracy Movement. New York: Oxford University Press, 1992. p. 34
↑ Frank Niming, “Learning How To Protest,” The Chinese People’s Movement: Perspectives on Spring 1989. ed. Tony Saich. New York: M.E. Sharpe, Inc, 1990. P.90

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «April 27 demonstrations». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۸.

[1] Zhang Liang, The Tiananmen Papers. eds Perry Link and Andrew J. Nathan. New York: Public Affairs, 2001. p. 73

[2] Chai Ling, A Heart for Freedom: The Remarkable Journey of a Young Dissident, Her Daring Escape, and Her Quest to Free China’s Daughters. Tyndale House Publishers, 2011. p. 115

[3] Scott Simmmie and Bob Nixon, Tiananmen Square. Vancouver: Douglas & MacIntyre, 1989. p. 43

[4] Timothy Brook, Quelling The People: The Military Suppression of the Beijing Democracy Movement. New York: Oxford University Press, 1992. p. 34

[5] Frank Niming, “Learning How To Protest,” The Chinese People’s Movement: Perspectives on Spring 1989. ed. Tony Saich. New York: M.E. Sharpe, Inc, 1990. P.90

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]