تضمن
در کاربردشناسی، زیررشته‌ای از زبان‌شناسی، تضمن (انگلیسی: Implicature) چیزی‌ست که گوینده با یک گفته، بدون بیان عینی، القا یا به شکل ضمنی اظهار می‌کند. پل گرایس، فیلسوف بریتانیایی، این اصطلاح را در سال ۱۹۷۵ ابداع کرد.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Implicature». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ فوریه ۲۰۱۹.
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |