تجزیه و شناسایی آلکن‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هیدروکربنهای آروماتیک با زنجیرهای جانبی اشباع شده، با آزمون با آزمون ناتوانی در بی‌رنگ کردن برم در کربن تتراکلرید (بدون آزاد شدن هیدروژن برومید) و با آزمودن ناتوانی در بی‌رنگ کردن محلول سرد، رقیق و خنثای پرمنگنات از آلکنها باز شناخته می‌شوند. (اکسایش زنجیرهای جانبی به شرایط سخت تری نیاز دارد)

وجه تمایز آن‌ها با آلکنها سولفون دار شدن و بنا بر این حل شدن آسان آن‌ها در اسید سولفوریک دودکنندهٔ سرد است.

با آزمودن حل نشدن فوری در سولفوریک اسید سرد غلیظ، از الکلها و سایر ترکیب‌های اکسیژن دار باز شناخته می‌شوند و با نا توانی دردادن پاسخ مثبت به آزمون کرومیک انیدرید از از الکلهای نوع اول و نوع دوم تشخیص داده می‌شوند.

آلکیل بنزن‌ها در آکنش با کلروفرم و آلومونیوم کلرید رنگ نارنجی تا قرمز می‌دهند. این رنگها ناشی از کاتیونهای تری آریل متیل است که احتمالاً در اثر یک واکنش فریدل - کرافتس و به دنبال آن انتقال یون هیدرید به وجود می‌آیند.

منابع[ویرایش]

کتاب شیمی آلی ۲ نوشتهٔ تورنتون موریسون و نیلسون بوید ترجمه دکتر علی سیدی اصفهانی، دکتر عیسی یاوری و دکتر احمد میر شکرائی صفحهٔ ۶۹۶