بیدخش
بیدخش واژه‌ای اوستایی به معنای وزیر یا صدراعظم است[۱] . در بعضی از منابع ایران باستان از این واژه به عنوان لقب جاماسب (وزیر گشتاسپ ) نام برده شده. در منابع دیگر جاماسب با القابی همچون فرزانه، حکیم و عالم نیز خطاب و ستوده شده است[۲]. جاماسب بیدخش به همراه برادرش فرشوشتر از اولین ایمان آورندگان به زرتشت بودند. بهرام بیضایی نمایشنامه‌ای با نام «کارنامه‌ی بندار بیدخش» را در کارنامه خود دارد.
منابع[ویرایش]
- ↑ گارگین فتایی، فصلنامه فرهنگی پیمان - شماره 34 تحلیلی بر واژهٔ اسب در فرهنگ ایران باستان... بایگانی‌شده در ۱۶ آوریل ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
- ↑ فرید قاسملو، دانشنامه جهان اسلام جاماسب حکیم
پیوند به بیرون[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با اساطیر ایرانی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |