بمانی دلدار گلچین
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
منیژه دلدار گلچین | |
---|---|
نام اصلی | بمانی دلدار گلچین |
زمینه فعالیت | تئاتر سینما تلویزیون |
تولد | ۱ فروردین ۱۳۳۵ (۶۸ سال) رشت |
محل زندگی | تهران |
ملیت | ایرانی |
پیشه | هنرپیشه |
سالهای فعالیت | ۱۳۵۸–اکنون |
مدرک تحصیلی | کارشناسی کارگردانی سینما از دانشگاه سوره |
منیژه دلدار گلچین (زادهٔ ۱ فروردین ۱۳۳۵، رشت) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ایران است.[۱]
زندگینامه[ویرایش]
بمانی دلدار گلچین با نام اصلی منیژه دلدار گلچین در اول فروردین سال ۱۳۳۵ در رشت متولد شد. او دیپلم خود را از دانشسرای هنر دریافت کرد و در رشتهٔ کارگردانی سینما به تحصیل پرداخت. او فارغالتحصیل رشتهٔ کارگردانی سینما از دانشکده سوره با مدرک کارشناسی در سال ۱۳۷۹ است.
از سال ۱۳۵۴ به خدمت ادارهٔ تئاتر وزارت ارشاد درآمد و از همان سال به فعالیت در زمینهٔ بازیگری و حرکات موزون پرداخت. او همچنین به عضویت در گروه تئاتر ملی ایران درآمد و به همراه این گروه به منظور اجرای تئاتر به خارج از کشور اعزام شد.
گلچین در سال ۱۳۶۲ موفق به ایفای نقش در تلویزیون شد و پس از آن با فاصلهای اندک در سال ۱۳۶۳ حضور در سینما را نیز تجربه کرد.
وی خواهر بزرگتر مرجانه گلچین بازیگر سینما و تلویزیون، برادرزادهٔ نادر گلچین خوانندهٔ موسیقی ایرانی، و دختر عموی نادیا دلدار گلچین بازیگر سینما و تلویزیون است.[۲]
وی در دو دههٔ اخیر فعالیتی در عرصهٔ بازیگری نداشته است.
کارنامه[ویرایش]
سینما[ویرایش]
- «زنجیرهای ابریشمی» (۱۳۶۴) به کارگردانی حسن کاربخش
- «قصه زندگی» (۱۳۶۵) به کارگردانی خسرو شجاعی
- «گل مریم» (۱۳۶۶) به کارگردانی حسن محمدزاده
مجموعه تلویزیونی[ویرایش]
- ۱۳۶۴ آئینه (غلامحسین لطفی)
- ۱۳۶۸ آخرین روز تابستان (شیرین جاهد)
- ۱۳۷۱ مردان طف (حمید صفائی)
- ۱۳۷۳ چه باید کرد (حسین فردرو)
- ۱۳۷۳ اشتباه در اشتباه (جواد انصافی)
- ۱۳۷۴ مرد قانون (جهانگیر جهانگیری)
- ۱۳۷۴ پهلوانان نمیمیرند (حسن فتحی)
تئاتر[ویرایش]
- «بکت»، نوشتهٔ ژان آنوی و به کارگردانی مجید جعفری؛ تهران، تئاترشهر؛ ۱۳۵۸
- «استنطاق»، نوشتهٔ پیتر وایس و به کارگردانی فردوس کاویانی؛ تهران، تئاترشهر؛ ۱۳۶۰
- «سوگ سیاوش»، نوشتهٔ صادق هاتفی و به کارگردانی سیاوش طهمورث؛ تهران، تئاترشهر؛ ۱۳۶۵ (همچنین آهنگسازی و طراحی حرکت)
- «آخرین اسفندیار»، نوشتهٔ صادق هاتفی و به کارگردانی سیاوش طهمورث؛ تهران، تئاترشهر؛ ۱۳۶۶
- «عاشقانه با پای برهنه»، نوشتهٔ صادق هاتفی و به کارگردانی سیاوش طهمورث؛ تهران، تئاترشهر؛ ۱۳۷۰
- «جریره»، نوشتهٔ چیستا یثربی؛ تهران، تئاترشهر، تالار سایه؛ ۱۳۷۷ (همچنین کارگردانی، آهنگسازی و طراحی حرکت)[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ «. : Iranian Movie DataBase منیژه دلدارگلچین :». www.sourehcinema.com. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۴.
- ↑ «پیکر نادیا دلدار گلچین در میان بغض و اندوه پدر و مادرش به قطعه هنرمندان بدرقه شد». ایسنا. دریافتشده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۶.
- ↑ info@theater.ir. «بمانی گلچین (دلدارگلچین)». ایران تئاتر. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۱-۲۴.