برییف آ-۴۰
| آ-۴۰ آلباتروس (بی‌ایی-۴۲) | |
|---|---|
| |
| برریف آ-۴۰ در گلن دژیک، ۲۰۰۴ | |
| کاربری | هواگرد ضد زیردریایی هواپیمای آبی خاکی |
| طراح | برییف |
| نخستین پرواز | ۸ دسامبر ۱۹۸۶[۱] |
| وضعیت | تحت توسعه[۲] |
| کاربر اصلی | هوا دریای روسیه |
| تعداد ساخته‌شده | ۱ پیش نمونه |
| توسعه‌یافته به | برییف بی‌ایی-۲۰۰ |
هواپیمای برییف آ-۴۰ آلباتروس (نام ناتو: پری دریایی) یک هواپیمای آبی-خاکی با موتور جت شوروی / روسی است که توسط شرکت هواپیمایی هواپیماسازی برییف برای نقش جنگ ضد زیر دریایی طراحی شده‌است. این هواپیما برای جایگزینی برییف بی‌ایی-۱۲ و هواپیمای زمین پایه ایلیوشین ۳۸ در نظر گرفته شده بود.[۳] پروژه پس از ساخت تنها یک نمونه اولیه به حالت تعلیق درآمد.[۴] با توجه به تجزیه اتحاد جماهیر شوروی[۵] این پروژه بعداً احیا شد و سفارشی توسط نیروی دریایی روسیه در نظر گرفته شده‌است.[۶]
تاریخچه عملیاتی[ویرایش]
این هواپیما بین سالهای ۱۹۸۹و ۱۹۹۸، ۱۴۰ رکورد جهانی را ثبت کرد.[۷]
مشخصات (A-40)[ویرایش]
داده‌ها از Beriev's Jet Flying Boats[۸]
ویژگی‌های کلی
- خدمه: 8
- طول: ۴۳٫۸۴ متر (۱۴۳ فوت ۱۰ اینچ)
- پهنای بال: ۴۱٫۶۲ متر (۱۳۶ فوت ۷ اینچ)
- ارتفاع: ۱۱ متر (۳۶ فوت ۱ اینچ)
- مساحت بال‌ها: ۲۰۰ متر مربع (۲٬۲۰۰ فوت مربع)
- بیشترین وزن برخاست: ۸۶٬۰۰۰ کیلوگرم (۱۸۹٬۵۹۸ پوند)
- پیشرانه هواگرد: 2 عدد turbofan engines Soloviev D-30KPV، ۱۱۷٫۷ کیلونیوتن (۲۶٬۵۰۰ پوند-نیرو) در هر موتور
- پیشرانه هواگرد: 2 عدد turbojet engines Rybinsk RD-36-35، ۲۳ کیلونیوتن (۵٬۲۰۰ پوند-نیرو) در هر موتور take-off boosters
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۸۰۰ کیلومتر بر ساعت (۴۹۷ مایل بر ساعت؛ ۴۳۲ گره)
- بُرد: ۴٬۱۰۰ کیلومتر (۲٬۵۴۸ مایل؛ ۲٬۲۱۴ مایل دریایی) [۹]
- حداكثر ارتفاع: ۹٬۷۰۰ متر (۳۱٬۸۰۰ فوت) [۹]
- نرخ صعود: ۳۰ متر بر ثانیه (۵٬۹۰۰ فوت بر دقیقه) [۹]
- Take-off run on land: ۱٬۰۰۰ متر (۳٬۲۸۱ فوت)
- Take-off run on water: ۲٬۰۰۰ متر (۶٬۵۶۲ فوت)
- Alighting distance on land: ۷۰۰ متر (۲٬۲۹۷ فوت)
- Alighting distance on water: ۹۰۰ متر (۲٬۹۵۳ فوت)
جنگ‌افزار
Projected Armament:
- (A-40P ASW Aircraft, internal bomb bay)
- Sonobuoys, depth charges, mines, plus;
- 3 Orlan (Sea Eagle) torpedoes, or
- 6 Korshun (Kite) guided missiles
- (A-40P ASW Aircraft, underwing pylons)
منابع[ویرایش]
- ↑ Although the aircraft first flew on 8 December 1986, the official first flight was conducted during April 1987. (See development section)
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامRussiaResumeA42وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Gordon, Sal'nikov and Zablotskiy 2006, p. 49.
- ↑ "Russian naval aviation can lose hydroplanes – a general". rusnavy.com. 14 October 2010. Retrieved 19 June 2019.
- ↑ Gordon, Sal'nikov and Zablotskiy 2006, p. 66.
- ↑ "Russian Navy to receive 4 new amphibious planes by 2013". Sputnik (news agency). 5 September 2008. Retrieved 19 June 2019.
- ↑ Gordon, Sal'nikov and Zablotskiy 2006, pp. 63–66.
- ↑ Gordon, Sal'nikov and Zablotskiy 2006, pp. 49, 58, 66, 67.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ Lambert 1993, pp. 256–257.