باربر و کالورلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تیودور زنوفون باربر (انگلیسی: Theodore Xenophon Barber؛ ۲۰۰۵–۱۹۲۷)[۱] و دیوید اسمیت کالورلی (انگلیسی: David Smith Calverley؛ ۲۰۰۸–۱۹۳۷)[۲] دو روان‌شناس آمریکایی بودند که پدیدهٔ «رفتار هیپنوتیک» را مورد مطالعه قرار دادند. آنها بررسی کردند که تا چه اندازه بیماران می‌توانند مستعد هیپنوتیزم باشند. یکی از نتایج پژوهش‌های آنها، این بود که هیپنوتیزم، ارجحیتی به روش‌های انگیزشی در ایجاد تلقین‌پذیری بیشتر در افراد ندارد.[۱] «مقیاس تلقین‌پذیری باربر» که از پژوهش‌های آنان منتج شد، میزان تلقین‌پذیری هیپنونیک را با یا بدون هیپنوتیزم می‌سنجد.[۱]

باربر مؤلف کتاب «هیپنوتیزم: یک رویکرد علمی» بود که در سال ۱۹۶۹ منتشر گردید[۳] و مورد استقبال جامعه علمی واقع شد.[۴][۵]

باربر عضو کمیته تحقیق شک‌گرایانه (CSI) هم بود[۶] و شورای اجرایی آن در جلسه‌ای در آوریل ۲۰۰۱ میلادی در شهر دنور ایالت کلرادو، وی را به‌عنوان «پانتئون شک‌گراها» برگزید. این لقب نمادین را کمیته تحقیق شک‌گرایانه ایجاد کرد تا میراث اعضای درگذشتهٔ این کمیته و مشارکت‌های آنان در «شک‌گرایی علمی» زنده بماند.[۷]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Pearce, Jeremy (September 23, 2005). "Theodore Barber Dies at 78; Was Major Critic of Hypnosis". The New York Times. Retrieved 20 January 2010.
  2. "David S. Calverley, 71". Cape Cod Times. March 22, 2008. Archived from the original on 17 June 2011. Retrieved 20 January 2010.
  3. "Theodore Barber, 78, Hypnosis Opponent" بایگانی‌شده در ۱۸ مه ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine. SunSentinel.
  4. Edwards, Griffith. (1970). Hypnosis: A Scientific Approach. British Journal of Psychiatry 117: 591.
  5. Bernstein, Norman R. (1971). Hypnosis: A Scientific Approach. Anesthesia Progress 18: 18-19.
  6. "In-Memoriam Segment from CSICON 2016". Skeptical Inquirer.
  7. "The Pantheon of Skeptics". CSI. Committee for Skeptical Inquiry. Archived from the original on 31 January 2017. Retrieved 30 April 2017.