اینتراستیت تی‌دی‌آر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تی‌دی‌آر
TDR-1 در حال پرواز با یک اژدر هواپایه
کاربری پهپاد تهاجمی
کشور سازنده ایالات متحده
تولیدکننده اینتراستیت ایرکرفت
نخستین پرواز ۱۹۴۲
معرفی‌شده در سپتامبر ۱۹۴۴
بازنشستگی اکتبر ۱۹۴۴
کاربر اصلی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا
تعداد ساخته‌شده ۱۹۵

اینتراستیت تی‌دی‌آر یک هواپیمای جنگی بدون سرنشین اولیه بود—در آن زمان به عنوان «پهپاد تهاجمی» شناخته می شد—که توسط شرکت هواپیماسازی و مهندسی اینتراستیت در طول جنگ جهانی دوم برای استفاده توسط نیروی دریایی ایالات متحده توسعه یافت. ۲۰۰۰ فروند هواپیما که قادر به مسلح شدن به بمب یا اژدر بودند سفارش داده شد، اما تنها حدود ۲۰۰ فروند ساخته شد. توسعه این پهپاد در اکتبر ۱۹۴۴ متوقف شد.

کاربران[ویرایش]

 ایالات متحده آمریکا

مشخصات فنی (TDR-1)[ویرایش]

تصویر سه‌نما از تی‌دی‌آر-۱

داده‌ها از Parsch[۱]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۰–۱ (خلبان اختیاری)
  • پهنای بال: ۴۸ فوت (۱۵ متر)
  • وزن ناخالص: ۵٬۹۰۰ پوند (۲٬۶۷۶ کیلوگرم)
  • پیشرانه هواگرد: 2 عدد موتور پیستونی مخالف Lycoming O-435-2،‏ ۲۲۰ اسب بخار (۱۶۰ کیلووات) در هر موتور

عملکرد

  • سرعت کروز: ۱۴۰ مایل بر ساعت (۲۲۵ کیلومتر بر ساعت؛ ۱۲۲ گره)
  • بُرد: ۴۲۵ مایل (۳۶۹ مایل دریایی؛ ۶۸۴ کیلومتر)

جنگ‌افزار

منابع[ویرایش]

  1. Parsch 2005.

کتابشناسی - فهرست کتب[ویرایش]

  • Goebel, Greg (2010). "The Aerial Torpedo". Cruise Missiles. VectorSite. Retrieved 2010-11-18.
  • Newcome, Lawrence R. (2004). Unmanned Aviation: A Brief History of Unmanned Aerial Vehicles. Reston, Virginia: American Institute of Aeronautics and Astronautics. ISBN 978-1-56347-644-0.
  • Parsch, Andreas (2005). "Interstate BQ-4/TDR". Directory of U.S. Military Rockets and Missiles, Appendix 1: Early Missiles and Drones. designation-systems.net. Retrieved 2010-11-17.
  • Zaloga, Steven (2008). Unmanned Aerial Vehicles: Robotic Air Warfare 1917–2007. New Vanguard. Vol. 144. New York: Osprey Publishing. ISBN 978-1-84603-243-1.

جهت مطالعه[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Interstate TDR در ویکی‌انبار