ایستاروکسیم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایستاروکسیم
داده‌های بالینی
نام‌های دیگر(3Z,۵α)-3-[(2-Aminoethoxy)imino]androstane-6,17-dione
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • داروی تحقیقاتی
شناسه‌ها
  • (3E,5S,8R,9S,10R,13S,14S)-3-(2-aminoethoxyimino)-10,13-dimethyl-1,2,4,5,7,8,9,11,12,14,15,16-dodecahydrocyclopenta[a]phenanthrene-6,17-dione
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
ChEMBL
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC۲۱H۳۲N۲O۳
جرم مولی۳۶۰٫۴۹۸ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • C[C@]12CCC(=NOCCN)C[C@@H]1C(=O)C[C@@H]3[C@@H]2CC[C@]4([C@H]3CCC4=O)C
  • InChI=1S/C21H32N2O3/c1-20-7-5-13(23-26-10-9-22)11-17(20)18(24)12-14-15-3-4-19(25)21(15,2)8-6-16(14)20/h14-17H,3-12,22H2,1-2H3/t14-,15-,16-,17+,20+,21-/m0/s1
  • Key:MPYLDWFDPHRTEG-IFVNMTGRSA-N

ایستاروکسیم (انگلیسی: Istaroxime) ایستاروکسیم یک داروی پژوهشی در حال توسعه برای درمان نارسایی حاد قلبی غیر جبرانی است.

نارسایی قلبی[ویرایش]

ایستاروکسیم درمان نارسایی قلبی سیستولیک و دیاستولیک است.[۱]

  • نارسایی سیستولیک قلب با اختلال در تخلیه بطن مشخص می‌شود که به دلیل کاهش انقباض ایجاد می‌شود.[۲]
  • اختلال عملکرد دیاستولیک با پر شدن معیوب بطن، ناشی از ناتوانی قلب در استراحت مناسب بین ضربان‌ها تعریف می‌شود.

شار کلسیم داخل سلولی هم انقباض و هم آرامش را تنظیم می‌کند. سلول‌های عضلانی قلب بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مقادیر کمتری از حداکثر کلسیم را در سیتوپلاسم خود در طول انقباض نشان می‌دهند و کندتر برداشته می‌شوند.[۳][۴] استفاده نادرست از کلسیم درون سلولی اغلب به دلیل مشکلات در توانایی سلول‌ها برای واسطه‌گری هجوم کلسیم و جذب مجدد کلسیم در شبکه سارکوپلاسمی است.[۳][۵]

مکانیسم عمل[ویرایش]

ایستاروکسیم یک عامل اینوتروپیک مثبت است که اثر خود را از طریق مهار سدیم/پتاسیم آدنوزین تری فسفاتاز (Na+/K+ ATPase) واسطه می‌کند.[۶] مهار Na+/K+ ATPase سطوح سدیم درون سلولی را افزایش می‌دهد، که نیروی محرکه مبدل سدیم/کلسیم را معکوس می‌کند، اکستروژن کلسیم را مهار می‌کند و احتمالاً ورود کلسیم را تسهیل می‌کند.[۴][۷]

افزون بر این، ایستاروکسیم با بهبود کارایی که از طریق آن کلسیم داخل سلولی باعث آزادسازی کلسیم شبکه سارکوپلاسمی می‌شود و با تسریع وضعیت غیرفعال شدن کانال‌های کلسیم نوع L، که امکان هجوم کلسیم را فراهم می‌کند، کلسیم داخل سلولی را افزایش می‌دهد.[۸] تغییرات در مدیریت کلسیم با هم باعث افزایش انقباض سلولی می‌شود.

کاربرد[ویرایش]

کارآزمایی‌های بالینی نشان می‌دهند که ایستاروکسیم کسر دفعی، حجم ضربه و فشار خون سیستولیک را بهبود می‌بخشد و در عین حال پر شدن بطن را نیز افزایش می‌دهد. این دارو همچنین ضربان قلب و سفتی دیاستولیک بطنی را کاهش می‌دهد. بر خلاف درمان‌های اینوتروپیک موجود، ایستاروکسیم ممکن است به تجمع کلسیم سیتوزولی اجازه دهد و در عین حال از حالت پیش آریتمی جلوگیری کند.[۹][۱۰]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Mattera GG, Lo Giudice P, Loi FM, Vanoli E, Gagnol JP, Borsini F, Carminati P (January 2007). "Istaroxime: a new luso-inotropic agent for heart failure". The American Journal of Cardiology. 99 (2A): 33A–40A. doi:10.1016/j.amjcard.2006.09.004. PMID 17239702.
  2. ↑ Gheorghiade M, Ambrosy AP, Ferrandi M, Ferrari P (August 2011). "Combining SERCA2a activation and Na-K ATPase inhibition: a promising new approach to managing acute heart failure syndromes with low cardiac output". Discovery Medicine. 12 (63): 141–51. PMID 21878191.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Davies CH, Davia K, Bennett JG, Pepper JR, Poole-Wilson PA, Harding SE (November 1995). "Reduced contraction and altered frequency response of isolated ventricular myocytes from patients with heart failure". Circulation. 92 (9): 2540–9. doi:10.1161/01.cir.92.9.2540. PMID 7586355.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Micheletti R, Palazzo F, Barassi P, Giacalone G, Ferrandi M, Schiavone A, et al. (January 2007). "Istaroxime, a stimulator of sarcoplasmic reticulum calcium adenosine triphosphatase isoform 2a activity, as a novel therapeutic approach to heart failure". The American Journal of Cardiology. 99 (2A): 24A–32A. doi:10.1016/j.amjcard.2006.09.003. PMID 17239701.
  5. ↑ Lehnart SE, Schillinger W, Pieske B, Prestle J, Just H, Hasenfuss G (September 1998). "Sarcoplasmic reticulum proteins in heart failure". Annals of the New York Academy of Sciences. 853 (1): 220–30. Bibcode:1998NYASA.853..220L. doi:10.1111/j.1749-6632.1998.tb08270.x. PMID 10603950. S2CID 22792584.
  6. ↑ Rocchetti M, Besana A, Mostacciuolo G, Micheletti R, Ferrari P, Sarkozi S, et al. (April 2005). "Modulation of sarcoplasmic reticulum function by Na+/K+ pump inhibitors with different toxicity: digoxin and PST2744 [(E,Z)-3-((2-aminoethoxy)imino)androstane-6,17-dione hydrochloride]". The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 313 (1): 207–15. doi:10.1124/jpet.104.077933. PMID 15576469. S2CID 19954351.
  7. ↑ Rocchetti M, Alemanni M, Mostacciuolo G, Barassi P, Altomare C, Chisci R, et al. (September 2008). "Modulation of sarcoplasmic reticulum function by PST2744 [istaroxime; (E,Z)-3-((2-aminoethoxy)imino) androstane-6,17-dione hydrochloride)] in a pressure-overload heart failure model". The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 326 (3): 957–65. doi:10.1124/jpet.108.138701. PMID 18539651. S2CID 2420808.
  8. ↑ Rocchetti M, Besana A, Mostacciuolo G, Ferrari P, Micheletti R, Zaza A (May 2003). "Diverse toxicity associated with cardiac Na+/K+ pump inhibition: evaluation of electrophysiological mechanisms". The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 305 (2): 765–71. doi:10.1124/jpet.102.047696. PMID 12606646. S2CID 116370.
  9. ↑ Adamson PB, Vanoli E, Mattera GG, Germany R, Gagnol JP, Carminati P, Schwartz PJ (August 2003). "Hemodynamic effects of a new inotropic compound, PST-2744, in dogs with chronic ischemic heart failure". Journal of Cardiovascular Pharmacology. 42 (2): 169–73. doi:10.1097/00005344-200308000-00003. PMID 12883318. S2CID 25796174.
  10. ↑ Alemanni M, Rocchetti M, Re D, Zaza A (May 2011). "Role and mechanism of subcellular Ca2+ distribution in the action of two inotropic agents with different toxicity". Journal of Molecular and Cellular Cardiology. 50 (5): 910–8. doi:10.1016/j.yjmcc.2011.02.008. PMID 21354172.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ایستاروکسیم&oldid=39063331»