ایزابل رنو
| ایزابل رنو ایزابل رنو | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۴ نوامبر ۱۹۶۶ (۵۷ سال) سن-مالو |
| محل زندگی | پاریس |
| ملیت | فرانسوی |
| پیشه | هنرپیشه |
| شناخته‌شده برای | بازی در فیلم نگران نباش، حال من خوب است |
| کارهای برجسته | دارندهٔ نشان هنر و ادب (۲۰۱۰) |
| همسر(ها) | لوران ماله |
| وبگاه | |
ایزابل رنو (فرانسوی: Isabelle Renauld؛ زادهٔ ۲۴ نوامبر ۱۹۶۲ در شهر سن-مالو) هنرپیشه فرانسوی است.
زندگی‌نامه[ویرایش]
ایزابل رنو ۵ ساله بود که پدر و مارش از هم طلاق گرفتند. او در کنار مادر، خواهر و برادر بزرگ شد. خیلی زود به تئاتر علاقه پیدا کرد. در ۱۶ سالگی به پاریس رفت و در کلاس‌های آزاد مدرسهٔ تئاترکور فلوران پذیرفته شد. در ۱۹۹۰، در کنار کریستیان کلاویه و ژان رنو به ایفای نقش پرداخت. در ۱۹۹۶، با بازی در فیلم «عشق کامل» (Parfait Amour) به کارگردانی کاترین بریا بسیار خوش درخشید و در همان سال برندهٔ دو جایزه شد. در ۱۹۹۷، به دعوت تئو آنگلوپولوس در فیلم ابدیت و یک روز (L'Éternité et Un Jour) بازی کرد که در ۱۹۹۸، برندهٔ نخل طلا جشنواره کن شد. از دیگر فیلم‌هایی که در آنها نقش‌آفرینی کرده‌است، می‌توان به «ابراهیم آقا و گل‌های قرآن» (Monsieur Ibrahim et les Fleurs du Coran)که اقتباسی از رمان اریک امانوئل اشمیت با همین نام است، «اتاق افسران» (La Chambre des officiers)، نگران نباش، حال من خوب است نام برد.
ایزابل رنو از سال ۱۹۸۸ به بعد در ده‌ها سریال تلویزیونی و چند نمایش در تئاتر نیز ایفای نقش کرده‌است.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Isabelle Renauld». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای فرانسوی، بازبینی‌شده در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۹.