اگزوزیت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اگزوزیت یک محل اتصال ثانویه است که از محل فعال فاصله دارد و روی آنزیم یا پروتئین دیگری قرار دارد.[۱] این شبیه به محل‌های آلوستریک است، اما در این واقعیت متفاوت است که برای فعال شدن آنزیم، به‌طور معمول اگزوزیت آن باید اشغال شود.[۲] اگزوزیت‌ها اخیراً به موضوعی پرطرفدار در تحقیقات زیست پزشکی به عنوان اهداف دارویی تبدیل شده‌اند.[۳][۴]

منابع[ویرایش]

  1. IngentaConnect Manipulation of thrombin exosite I, by ligand-directed covalent m
  2. Congress of the International Society on Thrombosis and Haemostasis Archived November 26, 2004, at the Wayback Machine
  3. Muller, Jens. "An Exosite-Specific ssDNA Aptamer Inhibits the Anticoagulant Functions of Activated Protein C and Enhances Inhibition by Protein C Inhibitor". Cell.com. Retrieved 11 May 2013
  4. Serine Endopeptidases: Advances in Research and Application: 2011 Edition. ScholarlyAdditions. 2012-01-09. ISBN 978-1-4649-2658-7. Retrieved 11 May 2013