انجمن روان‌پزشکی چین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انجمن روان‌پزشکی چین (中华医学会精神病学分会)
کوته‌نوشتCSP
نام پیشینانجمن عصبی-روان‌پزشکی چین
بنیان‌گذاری1951
اعضا
800
سازمان مادر
انجمن پزشکی چین
وبگاه

انجمن روان‌پزشکی چین (چینی ساده: 中华医学会精神病学分会، «شعبه روانپزشکی انجمن پزشکی چین») بزرگترین سازمان روان‌پزشکان در چین است. این انجمن طبقه‌بندی چینی اختلال‌های روانی ("CCMD") را منتشر می‌کند که اولین بار در سال ۱۹۸۵ منتشر شد.[۱] انجمن روانپزشکی چین همچنین دستورالعمل‌های عمل بالینی را منتشر می‌کند. فعالیت‌های روان‌پزشکی، تحقیقات و ارتباطات را ترویج می‌کند. حرفه ای‌های جدید را آموزش می‌دهد و همایش‌های دانشگاهی برگزار می‌کند.

خاستگاه و سازمان[ویرایش]

این سازمان از انجمن عصبی-روان‌پزشکی چین که در سال ۱۹۵۱ تأسیس شد، ایجاد شد. این انجمن در سال ۱۹۹۴ به انجمن روان‌پزشکی چین و انجمن نورولوژی چین تفکیک شد. از آن زمان، کمیته‌های متوالی سازمان را اداره می‌کنند، در حال حاضر کمیته سوم است که در سال ۲۰۰۳ شروع به کار کرد و رئیس آن دانگ فنگ ژو است. طبقه‌بندی چینی اختلالات روانی اکنون در حال ویرایش سوم است.

مجله رسمی انجمن مجله روان‌پزشکی چین (中华精神科杂志) است.[۲] انجمن هفتمین کنفرانس سالانه دانشگاهی خود را در سال ۲۰۰۶ برگزار کرد.[۳] این انجمن عضو انجمن جهانی روان‌پزشکی است.

سال ۲۰۰۵، انجمن ۸۰۰ عضو داشت.[۴]

تاریخچه[ویرایش]

در سال ۲۰۰۱، انجمن همجنس‌گرایی و دوجنس‌گرایی را از طبقه‌بندی اختلال روانی خارج کرد.[۵][۶][۷] با این حال، این سازمان تصریح کرد که، به گفته دیمین لو، بنیانگذار اتاق تسویه اطلاعات برای گی‌ها و لزبین‌های چینی، «اگرچه همجنس‌گرایی یک بیماری نیست، اما ممکن است یک فرد به دلیل تمایلات جنسی خود دچار تعارض یا بیماری روانی شود، و این وضعیت قابل درمان است.» بر اساس گزارش‌ها، این شکاف برای ترویج تبدیل درمانی در چین استفاده می‌شود.[۸]

از سال ۲۰۱۴، انجمن شروع به همکاری با بیمارستان مک‌لین کرد.[۹] هدف این برنامه به اشتراک گذاری تحقیقات بین فرهنگی بین متخصصان اختلالات روانی و خلقی است.[۱۰]

جنجال[ویرایش]

انجمن روان‌پزشکان چین (CSP) به اتهام همدستی در سوء استفاده سیاسی دولت از روان‌پزشکی نسبت به تمرین‌کنندگان فالون دافا - از جمله با بازداشت افراد از طریق تشخیص طرفداران به‌عنوان «دیوانه‌های سیاسی» یا «روان‌پریشی چی گونگ» مورد انتقاد قرار گرفته‌است.[۴][۱۱] داروهای ضد روان پریشی به اشتباه برای تمرین‌کنندگان تجویز شد.[۱۲]

در سال ۲۰۰۴، انجمن در مورد پاسخ مشترک با انجمن جهانی روان‌پزشکی به این اتهام‌ها موافقت کرد. طبق گفته انجمن، برخی از روان‌پزشکان به دلیل «عدم آموزش و مهارت‌های حرفه ای» نتوانسته بودند بین باورهای معنوی-فرهنگی و هذیان‌ها تمایز قائل شوند و این منجر به تشخیص اشتباه شد. با این حال، آنها ادعا کردند که این یک مسئله سیستماتیک نبوده و از انجمن جهانی روان‌پزشکی دعوت کردند تا مشکل را اصلاح کند.[۱۲][۱۳]

انجمن جهانی روان‌پزشکی اظهار داشت: «آنچه که روشن شده‌است، نیاز به کمک به همکاران چینی در مسائل مربوط به روانپزشکی قانونی، اخلاق پزشکی، حقوق بیماران، قوانین سلامت روان، تشخیص و طبقه‌بندی، جلوگیری از سوء استفاده‌های آینده برای کمک به آنها برای بهبود و مراقبت از بیماران روانی در چین بوده‌است.»[۱۲] آرتور کلاینمن، روانپزشک در دانشگاه هاروارد، گفت که او معتقد است که ادعاها در مورد سوء استفاده سیستماتیک از روانپزشکی اغراق‌آمیز است، در حالی که اذعان داشت که در برخی موارد این اتفاق افتاده‌است. آبراهام هالپرن، روانپزشک در کالج پزشکی نیویورک و عضو هیئت مدیره دوستان فالون دافا، ایالات متحده، از انجمن جهانی روان‌پزشکی به دلیل درخواست نکردن مأموریت تحقیقاتی در چین انتقاد کرد.[۱۳][۱۴]

بررسی بعدی این جنجال توسط آلن ا. استون، استاد روانپزشکی و رئیس انجمن روانپزشکی آمریکا نوشته شد و در روانپزشکی تایمز منتشر شد. استون تشخیص داد که روانپزشکان در چین عموماً آموزش ضعیفی دارند و آموزش پزشکی استانداردی همانند غرب دریافت نمی‌کنند. استون گفت که این دلیلی برای تشخیص اشتباه بود.[۴]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Dai, Yunfei; Yu, Xin; Xiao, Zeping; Xu, Yifeng; Zhao, Min; Correia, João Mendonça; Maj, Mario; Reed, Geoffrey M. (2014). "Comparison of Chinese and international psychiatrists' views on classification of mental disorders". Asia-Pacific Psychiatry (به انگلیسی). 6 (3): 267–273. doi:10.1111/appy.12146. ISSN 1758-5872. PMID 25139538 – via PubMed.
  2. ↑ "Chinese Journal of Psychiatry". CJP Homepage.
  3. ↑ "The 7th Annual Academic Conference of Chinese Society of Psychiatry". 8 September 2006. Archived from the original on 28 September 2007. Retrieved 21 September 2019.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Stone, Alan A. (2005-05-01). "The China Psychiatry Crisis: Following Up on the Plight of the Falun Gong". Psychiatric Times. 22 (6).
  5. ↑ Gittings, John (2001-03-07). "China drops homosexuality from list of psychiatric disorders". The Guardian (به انگلیسی). ISSN 0261-3077. Retrieved 2021-04-08.
  6. ↑ "Homosexuality Not an Illness, Chinese Say". The New York Times (به انگلیسی). Associated Press. 2001-03-08. ISSN 0362-4331. Retrieved 2021-04-08.
  7. ↑ Piao, Vanessa (2016-04-13). "中国跨性别就业歧视第一案启动仲裁". The New York Times (به چینی). Archived from the original on 2016-04-12. Retrieved 2021-04-08.
  8. ↑ Burki, Talha (2017-04-01). "Health and rights challenges for China's LGBT community". The Lancet. 389 (10076): 1286. doi:10.1016/s0140-6736(17)30837-1. ISSN 0140-6736. PMID 28379143.
  9. ↑ "McLean Hospital-Chinese Society of Psychiatry Initiative in Psychiatry at McLean Hospital". McLean Hospital. Archived from the original on 2019-09-26. Retrieved 2021-04-08.
  10. ↑ "McLean News | Psychiatrists Without Borders: Collaborating Across Cultures". McLean Hospital (به انگلیسی). Archived from the original on 2020-08-08. Retrieved 2021-04-08.
  11. ↑ Okasha, Ahmed (October 2004). "On the China issue". World Psychiatry. 3 (3): 129. ISSN 1723-8617. PMC 1414691. PMID 16633475.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ Okasha, Ahmed (October 2004). "On the China issue". World Psychiatry. 3 (3): 129. ISSN 1723-8617. PMC 1414691. PMID 16633475.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Hausman, Ken (2004-08-06). "WPA, Chinese Psychiatrists Agree On Psychiatry Abuse Charges". Psychiatric News (به انگلیسی). 39 (15): 2–40. doi:10.1176/pn.39.15.0390002.
  14. ↑ Abraham L. Halpern, Letter to the World Medical Association بایگانی‌شده در اوت ۱۶, ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine, April 15, 2007

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=انجمن_روان‌پزشکی_چین&oldid=38703493»